Reflections from Romano Guardini on Being "Lost in Chaos"

Tekst powstał jako wkład w obchody 92. urodzin Josepha Ratzingera, który uważał Romano Guardiniego za jednego z intelektualnych bohaterów swojej młodości. Autorka artykułu omawia monografię Guardiniego wydaną w 1933 roku, zatytułowaną Das Gute, das Gewissen und die Sammlung. Do wrogów moralnego życia Guardini zaliczył Immanuela Kanta i jego pojęcie absolutnej autonomii sumienia, Friedricha Nietzschego, według którego chrześcijaństwo jest formą niewolniczej moralności, oraz bolszewizm (dziś nazwalibyśmy go marksizmem). Zgodnie z diagnozą Guardiniego osoby chcące podjąć wysiłek oceny aktu moralnego czują się „zagubione w chaosie”. Sumienie jest bowiem podatne na błędy trojakiego rodzaju: szukania łatwych rozwiązań; wyolbrzymiania obowiązków; przyjęcia fałszywych interpretacji wynikłych z podążania za świadomymi czy nieświadomymi pragnieniami. W opinii Guardiniego sumienie jest żywym głosem świętości Boga w człowieku. Prawo moralne nie jest prawem ludzkiego „ja”, a teza Kanta jest błędna zarówno filozoficznie, jak i teologicznie. Bóg człowiekowi modlącemu się o spełnienie Jego woli daje łaskę czystego sumienia, z kolei sakrament bierzmowania obdarowuje człowieka darami Ducha Świętego. Ostatnia część pracy Guardiniego koncentruje się na znaczeniu modlitwy i skupienia, a także nadzorowania zmysłów. (streszczenie przygotował Sławomir Zatwardnicki)