Z makroporadnictwa. Standardy edukacji seksualnej jako kompendium porad

In the article counseling, advice and guidance has been defined very broadly. The main focus is to show some areas of the counseling and guidance space as dominated by a certain modality. First, we point out to guidance that could be coded as ‘Biblical”, i.e. constituting not only guidelines but primarily the driving force for subsequent civilizations within a world formed by them. Another macro-counseling example are slogans of the French Revolution and, in general, the Enlightenment. In the article we focus on a thought experiment, taking as our input the WHO guidelines on sexual education for children and youth. Our attention was drawn primarily by the term ‘guidelines’ and a thorough analysis of excerpts from the guidelines revealed not only specific aspects of narration but also persuasion mechanisms, aimed to convince the reader of the guidelines validity. This revealed the ideological character of the Standards for Sexual Education in Europe and the attempt to create social demand for such, and not another counseling content and educational design. Counsellogy as an academic field has not yet examined the offer of the Standards and only rarely focused on macro-counseling, and hence we draw some hypotheses related to future work in these areas.

W artykule kwestię poradnictwa, porad, doradztwa potraktowano bardzo szeroko. Głównie chodziło w nim jednak o ukazanie niektórych obszarów w przestrzeni porad i doradztwa jako zdominowanych przez pewną modalność. Na wstępie wskazane zostały porady, które można skrótowo nazwać „biblijnymi”. Stały się nie tylko wskazaniami, ale nade wszystko siłą sprawczą powstawania kolejnych cywilizacji tworzonego przez nie kształtu świata. Innym przykładem przedstawionego tu makroporadnictwa są hasła Rewolucji Francuskiej i Oświecenia w ogóle. Przede wszystkim dokonano tu jednak pewnego eksperymentu myślowego, dla którego materiałem wyjściowym były zalecenia WHO, dotyczące standardów edukacji seksualnej dzieci i młodzieży. To właśnie termin zalecenia skierował uwagę autora na ten materiał jako interesujący rodzaj makroporadnictwa. Wnikliwa analiza poszczególnych partii opracowanych zaleceń pozwoliła na odtworzenie zarówno nieoczywistych aspektów omawianej narracji, jak i mechanizmów perswazyjnych, mających przekonać odbiorcę o ich słuszności. W ten też sposób ujawniono ideologiczny charakter Standardów edukacji seksualnej w Europie oraz próbę wytwarzania społecznego zapotrzebowania na taki a nie inny poradniczy przekaz i koncepcję edukacji. Poradoznawstwo jako dyscyplina akademicka dotychczas nie analizowało propozycji zawartej w „Standardach” i rzadko zajmowało się zagadnieniami makroporadnictwa, stąd na zakończenie można wysunąć pewne hipotezy, dotyczące dalszej pracy nad tymi obszarami.