Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Le tabou dans la langue culinaire ?

Tytuł:
Le tabou dans la langue culinaire ?
The taboo in the culinary language?
Autorzy:
Bochnakowa, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683401.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
tabou linguistique
termes culinaires
langue française
langue polonaise
language taboo
culinary names
French language
Polish language
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2017, 12; 81-88
1505-9065
2449-8831
Język:
francuski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The article presents an overview of Polish and French culinary terms related to offal that can be considered as euphemisms. These are the dishes prepared from organ meats, specifically the liver, tongue, kidneys, lungs etc. In both languages one can observe the use of diminutives: fr. cervelle, pl. móżdżek from mózg ‘brain’, pl. żeberka from żebra ‘ribs’. Different names are sometimes used for the dish and anatomical part: pl. ozór/ozorek ‘tongue’, pl. cynaderki, fr. rognons - reins ‘kidney’. Avoiding the use of a proper name (body part) to describe a dish is an euphemism, as if the name of an animal organ prepared for consumption should not be used (in spite of the names such as French cuisse de poulet (pl. kurze udko ‘chicken leg’), tête de veau (pl. główka cielęca ‘veal head’, diminutives in Polish). Aren’t the strategies mentioned used in order not to reveal anatomical analogies and the identity of human and animal organ names?

L’article contient une présentation des termes culinaires français et polonais qui peuvent être considérés comme des euphémismes. Il s’agit des noms des plats préparés à partir des abats (foie, langue, testicules, coeur, etc.) donc des parties « non nobles » des animaux comestibles. Dans les deux langues, mais surtout en polonais, on observe l’emploi des diminutifs formés à partir des noms anatomiques : fr. cervelle, pl. móżdżek de mózg ‘cerveau’, pl. żeberka de żebra ‘côtes’, etc. Parfois, un nom différent de celui de l’organe est utilisé pour désigner le plat : pl. ozór/ozorek ‘langue’, pl. cynaderki à côté de nerki, fr. rognons, à côté de reins, etc. Le fait d’éviter le nom propre de l’organe pour désigner un plat relève de l’euphémisme, comme si le nom de l’organe de l’animal préparé à la consommation ne devait pas être utilisé (à côté, pourtant, de cuisse de poulet ou tête de veau, en polonais avec des diminutifs : kurze udko, główka cielęca). Est-ce pour ne pas mettre en évidence les analogies anatomiques et l’identité des noms des organes de l’homme et de l’animal que nous recourons dans nos langues aux stratégies mentionnées ci-dessus ?

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies