Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Problemy fonetyczne Słoweńców uczących się języka polskiego

Tytuł:
Problemy fonetyczne Słoweńców uczących się języka polskiego
Autorzy:
Wtorkowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/680616.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
fonetyka
błąd fonetyczny
system samogłoskowy
system spółgłoskowy
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2011, 18
0860-6587
2449-6839
Język:
nieokreślony
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
W artykule przedstawiono zagadnienia dotyczące problemów fonetycznych, jakie napotykają słoweńscy studenci w początkowej fazie nauki języka polskiego. Przed Słoweńcami uczącymi się języka polskiego stoi szereg problemów ortofonicznych, wynikających z samego zróżnicowania polszczyzny, np. norma wzorcowa fízyka norma użytkowa fizýka czy wymowa samogłosek nosowych, np. wziął, pączek, wąs [vźoÁ, poŠček, v“ s], bezdźwięczną wymową wygłosowych spółgłosek dźwięcznych, np. obraz [obras], upodobnieniami w grupach spółgłoskowych, np. dziewczyna [Þ'efčyna], jak i różnic między językiem rodzimym, a przyswajanym, np. wymowa głosek, których nie ma w rodzimym systemie słoweńskim, np. ą, ę, ł, dwu- lub trójznaki odpowiadające jednej głosce: chłopak [χÁopak] dziadek [Þ'adek], różne oznaczanie ortofoniczne tego samego dźwięku, np. [u]: kura – góra, [χ]: hak – chodzić, [ž]: rzeka – żaba, [ć]: ciocia, ćwiczenie, miedź. Artykuł ma charakter porównawczy, a więc może być pomocny w pracy dydaktycznej polskich lektorów ze słoweńskimi studentami.

The article shows certain phonetic difficulties encountered by Slovene students during the initial stages of learning Polish. These learners face a number of pronunciation-related problems resulting from various phenomena occurring in Polish, including variation across different registers (cf. standard pronunciation fízyka ‘physics’, vernacular pronunciation fizýka), the realization of nasal vowels (cf. wziął ‘he took’, pączek ‘doughnut’, wąs ‘moustache’ [vźoÁ, poŠček, v“ s]), word-final devoicing of voiced consonants (obraz ‘picture’ [obras]), or assimilations within consonant clusters (dziewczyna ‘girl, girlfriend’ [Þ'efčyna]). Furthermore, problems arise due to the differences between the native and the target language, as e.g. in the case of Polish sounds absent from the native Slovene system, such as ą, ę, or ł, di- and trigraphs corresponding to single sounds, cf. chłopak ‘boy, boyfriend’ [χÁopak], dziadek ‘grandfather’ [Þ'adek], or various graphic representations of the same phoneme, e.g. [u]: kura ‘hen’ – góra ‘mountain, top’; [χ]: hak ‘hook’ – chodzić ‘to walk’, [ž]: rzeka ‘river’ – żaba ‘frog’, [ć]: ciocia ‘aunt’ – ćwiczenie ‘exercise’ – miedź ‘copper’. The article employs a comparative approach to the issues at hand and may therefore prove useful for teachers of Polish working with Slovene students.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies