„Kotuś, pieseczek, chrabąszczyk, myszka…” – „Spis” Tadeusza Chyły jako (pre)tekst do rozważań o konieczności nauczania obcokrajowców słowotwórstwa języka polskiego

W artykule autor proponuje poddać analizie lingwistycznej tekst piosenki Tadeusza Chyły „Spis”. Utwór ten ze względu na licznie nagromadzone w nim deminutywa (mające na płaszczyźnie pragmatycznej status afektonimów) stanowi podstawę do omówienia reguł tworzenia zdrobnień w polszczyźnie. Rozważaniom tym towarzyszy refleksja na temat lekceważącego stosunku do słowotwórstwa w glottodydaktyce jpjo, wynikająca m.in. z przypisywanej słowotwórstwu niekategorialności.

In this article the author suggests a linguistic analysis of Tadeusz Chyla’s song “Spis”. This piece, because of the large number of diminutives (which become afectonims in the pragmatic sphere), constitutes a base to explain the rules of the diminutives formation in Polish. These deliberations are accompanied by the reflection about the disrespectful attitude to the word-formation in glottodidactic of Polish as a foreign language, which is mainly the result of attributing the noncategoriablity to the word-formation.