Postać stalkera – retoryka przywództwa w postkatastroficznym świecie

The article analyzes the character of a stalker in fictional literature, film, video games and in reportages. The stalker motif was considered in relation to the issue of leadership and rhetorical mechanisms (eg. persuasion based on knowledge, credibility, charisma, virtual procedure, self-creation). Based on the interpretation of selected texts of culture, it has been shown that the figure of a stalker is associated with situational leadership, determined by the context of the post-catastrophic world. The types of leadership are differentiated due to the way the stalker is represented (including authoritarian, charismatic, mystical and virtual leadership).

W artykule analizie poddano postać stalkera, obecną w beletrystyce, filmie, grach wideo oraz w reportażu. Motyw stalkera został rozpatrzony w odniesieniu do problematyki przywództwa i towarzyszących jej mechanizmów retorycznych (np. perswazji opartej na wiedzy, wiarygodności, charyzmie, wirtualnej procedurze, autokreacji). Na podstawie interpretacji wybranych tekstów kultury wykazano, że figura stalkera jest związana z przywództwem sytuacyjnym, określanym przez kontekst świata po katastrofie. Wyszczególniono typy przywództwa zróżnicowane ze względu na sposób reprezentacji postaci stalkera (m.in. przywództwo autorytarne, charyzmatyczne, mistyczne, wirtualne).