Hybridity and the linguistic landscapeThis article argues that a linguistic landscape can be considered a hybrid when many languages and scripts simultaneously work within it. Being heterogeneous, urban signage (shop signs, business signs, outdoor advertising etc.) is open to hybridization, particularly in moments of historical and geopolitical transformation and at the intersections of different cultures. Analysing the linguistic landscape of Kiev’s Podil district, conscious, unconscious, explicit, and implicit hybridity are identified and examined. Linguistic hybridity, as an element of cultural hybridity, is closely related to everyday practices associated with work, food, clothes, hygiene, health, leisure, etc. Organic/unconscious and intentional/conscious forms of hybridization occur in linguistic creativity. The article shows that three languages (Ukrainian, Russian, and English), and two scripts (Latin and Cyrillic), participate in the hybridization process, and examples are cited. During the Soviet period, Russian was the dominant language in Ukraine and Kiev. The Soviet authorities reinforced Russian and weakened Ukrainian. The consequences of this colonial policy can be observed today, and one can see these results in the Ukrainian-Russian hybrid city-text. Since the restoration of Ukrainian independence in 1991, Ukraine has transformed from a post-colonial state to a European state, and has become part of a globalized world which uses English as a lingua franca. The effects of this transformation are visible in the linguistic landscape in the form of Ukrainian-Russian-English, Ukrainian-English, and Russian-English hybrid signs. Hybrydyzacja i krajobraz językowyArtykuł dotyczy problemu językowej hybrydyzacji przestrzeni publicznej. Krajobraz językowy współczesnego miasta można uznać za hybrydę, gdy jednocześnie funkcjonuje w nim wiele języków. Ze swej natury oznakowanie miejskie (szyldy sklepowe, znaki handlowe, reklama zewnętrzna itp.) jest otwarte na hybrydyzację, szczególnie w momentach historycznej i geopolitycznej transformacji oraz na skrzyżowaniu różnych kultur. Analiza krajobrazu językowego kijowskiego Podola pokazuje, że istnieje w niej świadoma i nieświadoma, jawna i ukryta hybryda. Hybrydyczność językowa – jako część hybrydowej kultury – jest ściśle związana z codziennymi praktykami związanymi z pracą, nauką, jedzeniem, odzieżą, higieną, zdrowiem, wypoczynkiem i nie tylko. Organiczne/nieświadome i celowe/świadome formy hybrydyzacji przejawiają się w twórczości językowej. Na procesy hybrydyzacji w Kijowie na Podole mają swój udział trzy języki: ukraiński, rosyjski i angielski oraz dwa alfabety: łaciński i cyrylica. Jako dziedzictwo kolonialnej przeszłości w przestrzeni publicznej Podola istnieje segment hybrydowego ukraińsko-rosyjskiego tekstu miejskiego. Od 1991 roku, w wyniku transformacji państwa postkolonialnego w państwo europejskie, Ukraina stała się częścią zglobalizowanego świata, w którym angielski jest używany jako lingua franca. Efekty tej transformacji są widoczne w krajobrazie językowym w postaci znaków hybrydowych ukraińsko-rosyjsko-angielskich, ukraińsko-angielskich i rosyjsko-angielskich.
