Preliminary studies of fungi in the Biebrza National Park (NE Poland). II. Macromycetes

This paper presents the second part of the results of the first short-term inventory of fungi species occurring in the Biebrza National Park and is focused on a survey of macrofungi. The total number of macrofungi found during the survey in late August 2012 was 289 taxa: 17 ascomycetes and 272 basidiomycetes, inhabiting diverse ecological niches. The identified fungi belonged to ectomycorrhizal symbionts and saprobionts decomposing wood, plant litter and animal remnants. The identity of 25 mycorrhizal fungi species has been confirmed using molecular techniques. Five species are newly reported for Poland (Amanita olivaceogrisea, Lepiota lepida, Stropharia alcis, Xerocomus fennicus, X. cisalpinus) and 225 taxa (79 %) were not known in the Biebrza National Park. Fifty nine species are endangered in Poland, of which nine species are protected by law. Data on species richness and the taxonomic diversity of the identified fungi are briefly commented in terms of their significance for nature conservation and future research.

Prezentowane dane są wynikiem badań prowadzonych w dniach od 28 sierpnia do 1 września 2012 w ramach sesji terenowej Polskiego Towarzystwa Mykologicznego. Celem była wstępna inwentaryzacja grzybów wielkoowocnikowych występujących na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego (BbPN), terenu niemal zupełnie nie poznanego pod względem mykobioty. W artykule zamieszczono wykaz zidentyfikowanych 289 taksonów (gatunków, odmian i form) grzybów workowych i podstawkowych. Wśród znalezionych gatunków są grzyby bardzo rzadkie, znane z zaledwie jednego lub kilku stanowisk w Polsce (16 gatunków), a także wykazane w literaturze z Polski po raz pierwszy (5) oraz zagrożone i objęte ochroną (59), w tym Phellodon confluens – uznawany za wymarły. Jak wskazano w części pierwszej artykułu (Ruszkiewicz-Michalska et al. 2012), badania przeprowadzone w BbPN są pierwszymi z planowanego przez Polskie Towarzystwo Mykologiczne cyklu inwentaryzacji w obiektach objętych różnymi formami ochrony. W wielu takich obiektach (parkach narodowych, rezerwatach, parkach krajobrazowych oraz obszarach Natura 2000) brak jest danych mykologicznych lub są fragmentaryczne albo wymagające aktualizacji. Podstawową przesłanką do prowadzenia badań inwentaryzacyjnych jest potrzeba uwzględniania grzybów w polityce ochrony przyrody, zarówno na obszarze parków narodowych, jak i w szerszej skali.