‘Niezrodzony' i 'niezniszczalny’ jako znaki prawdy u Parmenidesa w kontekście pojęcia czasu

Parmenides in his revolt of the first philosophy discarded the principle - arche and introduced in its place being - to eon. The effectivess of this revoltion of thought rested upon - among others - revealing a permanent connection between logic and ontology which connection was most seen in ‘signs of truth’, i.e. features of being. Two of these features - ‘unborn’ and ‘indesrtructible’ - show in a sense entanglement in the context of time whose consideration requires the analysis of Parmenides’ poem and insight into historical-philosophical development of the notion of time from the perspective of its use by natural philosophers in defining the principle - arche.

Parmenides dokonując rewolty filozofii pierwszej odrzucił pojęcie zasady – arche, a na jej miejsce wprowadził byt – to eon. Skuteczność tej rewolucji myślowej oparta była miedzy innymi na ujawnieniu trwałego związku pomiędzy logiką i ontologią, który to związek realizował sie w najwyższym stopniu w „znakach prawdy”, czyli cechach bytu. Dwie z tych cech – ‘niezrodzony i niezniszczalny’ – w pewnym aspekcie ujawniają uwikłanie w konteks czasowości, którego rozpatrzenie wymaga analizy samego poematu Parmenidesa, jak i wglądu w historyczno-filozoficzny rozwój pojęcia czasu w perspektywie jego zastosowania przez filozofów przyrody w definiowaniu zasady – arche.