Overwintering and mortality of Typhlodromus pyri Scheut in cloth belts kept in the orchard or in several other accommodations with different temperatures

The purpose of experiments conducted during five years in an apple orchard and indoor conditions was to economise the collection and introduction of predatory mite (Typhlodromus pyri Scheut. Phytoseiidae), the effective predator of spider mites (Tetranychidae) in the orchards. It was found that collecting T. pyri in cloth belts in orchards was the efficient and economical way to gain high amount of predators for introduction. In order to avoid very high winter mortality of predators in Polish conditions the belts were transfered in autumn from the orchard to the room with stable temperature O°C -+ 1°C and high humidity. Keeping the belts with predators in outdoor condition in polivinyl boxes kept in shadow allowed also to avoid high mortality of overwintering T. pyri.

Roztocz dobroczynek gruszowiec (Typhlodromus pyri Scheut., Phytoseiidae) jest efektywnym drapieżcą przędziorków (Tetranychidae). Z tego względu wprowadzany jest on do sadów jabłoniowych w celu biologicznego zwalczania tych szkodników. Jedną z metod pozyskiwania dużych ilości dobroczynka gruszowca w celu introdukcji jest jego zbieranie w opaskach filcowych zakładanych jesienią na pnie jabłoni, do których dobroczynki wchodzą na zimowanie. W przeprowadzonych badaniach stwierdzono, że w zależności od wielkości populacji, liczebność dobroczynka gruszowca w jednej opasce wahała się w ciągu 4 lat od kilku tysięcy (maksimum 9 600) do kilku osobników. Równocześnie śmiertelność omawianego drapieżcy zimującego w opaskach w sadzie wahała się średnio w ciągu czterech lat od 43,8% do 100%. Zbiór opasek w sadzie jesienią i przetrzymywanie ich przez okres zimy w pomieszczeniu o stałej temperaturze 0°C -+ 1°C i wysokiej wilgotności pozwoliły na zmniejszenie się śmiertelności zimującego dobroczynka do około 4,3% w latach 1996/1997 i 16,9 w latach 1997/1998. Również przetrzymywanie opasek z dobroczynkiem podczas zimy w warunkach zewnętrznych w osiatkowanym izolatorze w plastikowych pudełkach, w których utrzymywano wysoką wilgotność powietrza, zapewniało bardzo dobrą przeżywalność tego drapieżcy. W tym przypadku śmiertelność drapieżcy wahała się od około 21 3% w latach 1996/1997 do 16,9% w latach 1997/1998. Dorosłe osobniki, głównie zapłodnione samice, zimują pod korą na całym drzewie, w największej jednak liczbie na pniach jabłoni na wysokości 1 m od powierzchni ziemi. Stwierdzono, że zbiór opasek z dobroczynkiem w sadach jest bardzo efektywną metodą pozyskiwania dużej ilości tego drapieżcy dla celów introdukcji w sadach, w których drapieżca ten jeszcze nie występuje. Na starych jabłoniach z wysoką populacją drapieżców można zakładać kilka opasek na pniu i konarach celem wykorzystania ich do introdukcji, bez obawy istotnego zmniejszenia populacji dobroczynka w sadzie.