Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Чистосердечная исповедь императрицы Екатерины II

Tytuł:
Чистосердечная исповедь императрицы Екатерины II
The “Upright Confession” of the Empress Catherine II
Autorzy:
Łucewicz, Ludmiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651286.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Екатерина II
Потемкин
Чистосердечная исповедь
письмо
откровенность
Catherine II
Grigory Potemkin
“Upright Confession”
letter
frankness
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2018, 11; 75-87
1427-9681
2353-4834
Język:
rosyjski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 3.0 PL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The author of the article focuses attention on the “Upright Confession” (1774), written by the Russian Empress Catherine II in the form of a letter to her new favourite Grigory Potemkin. Catherine speaks to her lover openly about her liaisons with other men. She tries to explain her amorousness in terms of “natural” properties of her “nature”, an Enlightenment concept current at the time. While in fact admitting to adultery, the Empress never mentions sin as such. There is no remorse, no repentance in Catherine’s “Upright Confession”. What is foregrounded is the frankness of the account, slightly coloured by irony. Thus, in her letter of confession the Russian Empress as though places herself beyond the traditional morality.

В центре внимания автора статьи находится Чистосердечная исповедь (1774), написанная российской императрицей Екатериной II в форме письма к новому фавориту Григорию Потемкину. Екатерина откровенно признается возлюбленному в своих интимных связях с другими мужчинами. Она пытается объяснить свою влюбчивость в духе современного ей просветительства «естественными» свойствами своей «натуры». Признаваясь, по сути, в прелюбодеянии, императрица о самом грехе ни разу не упоминает. В Чистосердечной исповеди Екатерины II нет ни раскаяния, ни покаяния. На первый план в повествовании выдвинута откровенность признания, слегка окрашенная самоиронией. Таким образом, российская императрица в своем письме-исповеди оказывается как бы вне традиционной морали и нравственности.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies