PRZESTRZENIE (POST)INDUSTRIALNE – POMIĘDZY KRYZYSEM I ROZWOJEM

Przechodzenie od społeczeństw industrialnych do (post)industrialnych związane jest nie tylko ze wzrostem znaczenia produkcji postmaterialnej obejmującej wiedzę, technologie, umiejętności czy symbole, nowymi formami konsumpcji czy jednostkowej samorealizacji. Wiąże się także ze zmianami przestrzeni oraz przemianami powiązanych nimi praktyk, do- świadczeń, sposobów myślenia i dyskursów. Przekształcenia przestrzenne XIX i XX wieku związane w znacznej mierze z miejską industrializacją wyznaczyły nowe wzory przestrzenne odciśnięte zarówno w praktykach planowania, jak i wykorzystywania przestrzeni. Dominu- jącym elementem krajobrazu i najbardziej widomym znakiem tych przemian pozostają do dziś XIX- i XX-wieczne tereny fabryczne, ale towarzyszyła im przecież także rozwinięta infrastruktura transportowa: linie kolejowe, magazyny i osiedla przyzakładowe.