Contemporary aesthetic thought, especially that rooted in the pragmatist tradition and apologetic for the environmental experience, tends to situate form oriented aesthetics in juxtaposition to the concept of the aesthetic engagement. In particular the notion of disinterestedness is often brought to the forefront as connected to the concept of psychic distance and disdain for the surrounding reality. This essay attempts to revise two theories strongly promoting the importance of the physical form of the objects inspiring the aesthetic experience of the artist, namely that of Clive Bell and that of Maurice Merleau-Ponty, in order to respond to the aforementioned criticisms of formalism. In particular, the concept of the perception of the form as an end-in-itself rather than as a means to a heterogenous end is analyzed with reference to its engaging character.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00