Tytuł pozycji:
WSPÓŁPRACA SOJUSZU PÓŁNOCNOATLANTYCKIEGO I UNII EUROPEJSKIEJ W OBLICZU OBECNYCH ORAZ PRZYSZŁYCH ZAGROŻEŃ
- Tytuł:
-
WSPÓŁPRACA SOJUSZU PÓŁNOCNOATLANTYCKIEGO I UNII EUROPEJSKIEJ W OBLICZU OBECNYCH ORAZ PRZYSZŁYCH ZAGROŻEŃ
COOPERATION OF THE NORTH ATLANTIC ALLIANCE AND EUROPEAN UNION IN THE FACE OF CURRENT AND FUTURE THREATS
- Autorzy:
-
Marcinkowski, Paweł
- Powiązania:
-
https://bibliotekanauki.pl/articles/642207.pdf
- Data publikacji:
-
2015
- Wydawca:
-
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Źródło:
-
Przegląd Strategiczny; 2015, 8; 53-64
2084-6991
- Język:
-
polski
- Prawa:
-
CC BY: Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0
- Dostawca treści:
-
Biblioteka Nauki
-
Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The purpose of the article was to present the possible areas of cooperation the North Atlantic Alliance and the European Union to the current or future threats. The Euro-Atlantic Partnership often embodied in the North Atlantic Alliance, serves Europeans as an alibi for their escape from a strategic responsibility and delegation to the United States sustainable management of regional security and global stability. CSDP is a tool for civil-military foreign policy of the European Union. Like NATO must remain a tool of the United States military solidarity and Europe. Russian-Ukrainian conflict and terrorist attacks in Europe and the world has become a big test for the security system on the Euro-Atlantic area and a great opportunity for the strengthening of relations between the European Union and NATO. The current situation shows that NATO and the European Union cannot underestimate the current threats. By contrast, they should consistently implement joint arrangements with a tough policy towards Russia and the expansion of the Islamic State. The concept of „Euro-Atlantic national interest” from the point of view of rhetoric is clearly an oxymoron. From a policy perspective, however, a matter of urgency sets and absolutely necessary for both the Allies and the European Union itself.
Celem artykułu było przedstawienie możliwych obszarów współpracy Sojuszu Północnoatlantyckiego z Unią Europejską wobec obecnych oraz przyszłych zagrożeń. Niejednokrotnie partnerstwo Euroatlantyckie ucieleśnione w Sojuszu Północnoatlantyckim, służy Europejczykom za usprawiedliwienie dla ich ucieczki od strategicznej odpowiedzialnooeci i delegowania na Stany Zjednoczone trwałego zarządzania regionalnym bezpieczeństwem, czy światową stabilnooecią. WPBiO jest narzędziem cywilno-wojskowym polityki zagranicznej Unii Europejskiej. Podobnie jak NATO musi pozostać narzędziem militarnej solidarności Stanów Zjednoczonych i Europy. Konflikt rosyjsko-ukraiński oraz ataki terrorystyczne w Europie i na świecie stały się wielkim sprawdzianem dla systemu bezpieczeństwa na obszarze Euroatlantyckim oraz wielką szansą na zaciśnienie stosunków pomiędzy Unią Europejską a NATO. Obecna sytuacja pokazuje, że Sojusz Północnoatlantycki oraz Unia Europejska nie mogą bagatelizować aktualnych zagrożeń. Powinny natomiast konsekwentnie realizować wspólne ustalenia, stosując „twardą politykę” wobec ekspansji Rosji oraz Państwa Islamskiego. Pojęcie Euroatlantycki interes narodowy z punktu widzenia retoryki jest niewątpliwie oksymoronem. Z punktu widzenia polityki określa jednak sprawę pilną i absolutnie konieczną zarówno dla państw członkowskich Sojuszu, jak i dla samej Unii Europejskiej.