Un altro mare di Claudio Magris. Al confine tra la scrittura diurna e la scrittura notturna

Inne morze Claudia Magrisa. Na granicy między twórczością dzienną i nocną W niniejszym artykule postawiono sobie za cel zilutrowanie szczególnej pozycji, jaką w twórczości triesteńczyka Claudia Magrisa zajmuje jego krótka powieść Inne morze z 1991 roku. Niezwykle pomocny w analizie okazuje się motyw granicy, znany i charakterystyczny dla całej twórczości pisarza, w Innym morzu obecny szczególnie wyraźnie i pełniący funkcję dominującą. Dokonana w powieści próba rekonstrukcji losów Enrica Mreule, bohatera dążącego do osiągnięcia stanu Michelsaedterowskiej perswazji, jest w istocie biografią człowieka żyjącego „na granicy”; tam, gdzie zaciera się różnica między życiem a śmiercią, klęską a spełnieniem, a także – również tutaj – między Magrisowską utopią a odczarowaniem. Inną istotną cechą powieści jest jej swoista hybrydyczność widziana najlepiej z perspektywy całej twórczości literackiej autora. Wyróżniane przez Magrisa (i odnajdywane przez krytykę w poszczególnych dziełach) dzienny i nocny nurt pisarstwa splatają się w Innym morzu, a ich zręczne kontrapunktowanie się czyni z utworu romanzo del confine, powieść graniczną par excellence.