Tworzenie wiedzy pedagogicznej z perspektywy archetypowych wymiarów kobiecości i męskości

This article mostly focuses on answering the question: „Who creates what knowledge in pedagogical practice?” In search of an answer to this question, it was assumed that there existed a relationship between the archetypal dimension of femininity and masculinity in the development of the individual psyche and the type, structure and function of the pedagogical knowledge created, which involves three aspects: it is always anthropological, axiological and teleological knowledge and knowledge which „works in practice”. The archetypal gender of those creating pedagogical knowledge, according to Jungian and post-Jungian psychology – is rooted in the unconsciousness – as real as the consciousness with which the process of knowledge creation is usually associated with. The method of assimilating feminine and masculine features of the individual psyche development forms a deep layer of pedagogical knowledge with overlaps on the tangible reality of pedagogical actions – on the extra - and interpersonal relations (as well as on intropersonal ones). The assimilation complexities – usually set in cultural patters – may consolidate ritual in the area of pedagogical actions – e.g. rituals of submission and submissiveness. The article also presents a hypothesis saying that immature forms of archetypal assimilations of femininity and masculinity prevent or restrict the entry to the road towards critical consciousness of those creating pedagogical knowledge. In conclusions, it was proposed that empirical studies should include the areas determined by the main subject matter presented in the article.   English translation: Anna Moroz-Darska The translation was financed with funds made available by the Ministry of Finance and Higher Education under contract No. 661/P-DUN/2018 of 13 July 2018 as a part of the execution of task 1: the creation of English-language versions of the issued publications in 2018.

Artykuł koncentruje się głównie na odpowiedzi na pytanie: "Kto tworzy jaką wiedzę w praktyce pedagogicznej?". W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie zakładano, że istnieje związek między archetypowym wymiarem kobiecości i męskości w rozwoju jednostki. Psychika i rodzaj, struktura i funkcja wytworzonej wiedzy pedagogicznej, która obejmuje trzy aspekty: zawsze jest to wiedza antropologiczna, aksjologiczna i teleologiczna, która "działa w praktyce". Archetypowa płeć osób tworzących wiedzę pedagogiczną, zgodnie z psychologią jungowską i post-jungowską, jest zakorzeniona w nieświadomości - tak realnej, jak świadomość, z którą zazwyczaj kojarzony jest proces tworzenia wiedzy. Metoda asymilacji kobiecych i męskich cech indywidualnego rozwoju psychiki stanowi głęboki obszar wiedzy pedagogicznej z nakładającymi się na nią namacalnymi rzeczywistościami działań pedagogicznych -np. relacji międzyludzkich (a także introspersonalnych). Złożoności asymilacyjne - zwykle osadzone w wzorach kulturowych - mogą utrwalać rytuały pedagogiczne - np. rytuały uległości i posłuszeństwa. Artykuł przedstawia również hipotezę, że niedojrzałe formy archetypowych asymilacji kobiecości i męskości uniemożliwiają lub ograniczają wejście na drogę ku krytycznej świadomości osób tworzących wiedzę pedagogiczną.   Tłumaczenie na język angielski: Anna Moroz-Darska Tłumaczenie sfinansowano ze s´rodko´w Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyz˙szego na podstawie umowy nr 661/P-DUN/2018 z dnia 13 lipca 2018 roku w ramach realizacji zadania 1 – stworzenie angloje?zycznych wersji wydawanych publikacji w 2018 roku.