Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Megleno-Wołosi (Megleno-Rumuni) w Serbii: społeczność na krawędzi wyginięcia

Tytuł:
Megleno-Wołosi (Megleno-Rumuni) w Serbii: społeczność na krawędzi wyginięcia
Autorzy:
Sorescu-Marinković, Annemarie
Măran, Mircea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632364.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Meglen Vlachs, invisible minority, Yugoslavia, endangered language
Megleno-Wołosi, niewidzialna mniejszość, Jugosławia, język zagrożony
Źródło:
Res Historica; 2016, 41
2082-6060
Język:
angielski
Prawa:
CC BY: Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The paper aims at presenting the Meglen Vlach community of Serbia, situated in a few villages near the border with Romania. Because of the very small number of members, this community has so far not been known to the scientific community or to the majority population of Serbia.The Meglen Vlachs arrived there in the 1950s from Huma (today in the FY Republic of Macedonia) and were “invisible” in official statistics as they were “concealed” among the Macedonian colonists, intended to repopulate, together with other Yugoslavs, the former German villages. However, many of them left shortly after, to return home, settle in other Macedonian localities or to migrate to Western European countries. Today, the Meglen Vlach dialect is actively spoken in Serbia by only a few people (terminal speakers, in linguistic terms), born in the inter-war period. The paper tries to determine whether their idiom is severely endangered (like the Meglen Vlach dialect in the other countries where it is spoken) or has already become an obsolete language. Finally, the article shows that the linguistic and cultural future of the Meglen Vlachs in Serbia inevitably leads to acculturation and assimilation.

Celem artykułu jest przedstawienie społeczności megleno-wołoskiej w Serbii, zamieszkującej kilka wsi położonych nieopodal granicy z Rumunią. Z powodu niewielkiej liczby mieszkańców społeczność ta nie była do tej pory znana środowisku naukowemu czy większości mieszkańców [Serbii]. Megleno-Wołosi przybyli tutaj w latach pięćdziesiątych XX stulecia z miejscowości Huma (obecnie na obszarze Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii) i pozostawali “niewidzialni” w oficjalnych statystykach, będąc “ukrytymi” wśród macedońskich kolonistów, a ich zadanie polegało na ponownym zasiedleniu, wspólnie z innymi Jugosłowianami, dawnych wsi niemieckich. Jednakże już wkrótce wielu spośród nich powróciło do domów, osiedliło się w innych miejscowościach na terenie Macedonii lub wyemigrowało do państw zachodnioeuropejskich. Dzisiaj dialektem megleno-wołoskim czynnie posługuje się kilkoro ludzi (terminal speaker, wedle terminologii lingwistycznej), urodzonych w okresie międzywojennym. W artykule postarano się udzielić odpowiedzi na pytanie, czy dialekt ten pozostaje mocno zagrożony, czy też już stał się językiem zdezaktualizowanym. Pokazano też, że lingwistyczna i kulturowa przyszłość Megleno-Wołochów w Serbii nieuchronnie zmierza ku akulturacji i asymilacji.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies