Ars bene vivendi that is about the Relation Between Political Doctrines and Art Based on Tullius Cicero’s “The Dream of Scipio”

In a modern world there seems to dominate a bureaucratic conviction treating law and ideas hidden in it as soulless creations created not even by politicians but clerks-bureaucrats. The article is a polemic with such an approach. The authors try to remind classical sources of law regulations, which are closer to art dominated by ideas of good and beauty rather than effectiveness. Political and law ideas are much easier to be expressed in dreams rather than in a real world, which is a paradox we seem to have forgotten about. In our dreams there is a place for shameless idealism ignoring economy and the consequences of putting it into practice so dreams can express pure idea.

W świecie współczesnym wydaje się dominować biurokratyczny pogląd traktujący prawo oraz idee, jakie w nim się kryją, jako bezduszne konstrukcje tworzone nawet nie przez polityków, ale urzędników-biurokratów. Artykuł jest polemiką z takim podejściem. Autorzy starają się przypomnieć klasyczne źródła stojące za przepisami prawnymi, którym często bliżej do sztuki, gdzie dominują idee dobra i piękna w miejsce efektywności. Jest paradoksem, o którym chyba udało nam się zapomnieć, że ideom politycznym i prawnym łatwiej wyrażać się we śnie aniżeli w realnym świecie. We śnie może panować bezwstydny idealizm, nieliczący się ani z ekonomią, ani skutkami wprowadzenia go w życie, może zatem wyrażać ideę czystą.