Why is Analogy in the Empirical Science and Everyday Life Different from Analogy in Law?

The article elucidates differences between analogy in law and the empirical science and everyday matters such as: a) the lack of possibility of verification of its conclusions on empirical grounds resulting in the necessity of its performing either heuristic and probative functions or rejecting both of them, b) being of a prescriptive nature, c) having an obligatory character, d) entailing rather no need for complex underling doctrines or theories, e) causing more serious practical consequences, f) having base points that are easily recognizable, g) serving as a means of extending authority, h) being a subject of training and education, i) receiving extraordinary attention among scholars, often combined with the real adoration – if not worship – on their part.The author is convinced that – by highlighting these differences – he will have demonstrated the uniqueness of legal analogy. However, simultaneously, he is far from contending that he knows how legal analogy really proceeds and how the judgment of similarity within it is precisely done. Instead, he assumes that if exact knowledge in these respects remains unattainable for human beings, it is all the better for legal philosophy and those who are devoted to it.

W artykule zostały omówione różnice, jakie zachodzą pomiędzy rozumowaniem per analogiam w prawie oraz w naukach przyrodniczych i życiu codziennym. W efekcie w stosunku do analogii stosowanej w prawie zwrócono w nim uwagę na: a) brak możliwości empirycznej weryfikacji wniosków stawianych za jej pomocą, skutkujący bądź koniecznością zakceptowania pełnienia przez nią zarówno funkcji heurystycznej, jak i dowodowej, bądź odmówieniem jej możliwości pełnienia którejkolwiek z tych funkcji, b) względny brak potrzeby uzasadniania (wyjaśniania) takich wniosków za pomocą jakichś rozbudowanych teorii (doktryn), c) jej obligarotryjny (w sensie konieczności sięgania do niej) oraz normatywny (preskryptywny) charakter, d) poważniejsze konsekwencje, jakie wiążą się z korzystaniem z niej w praktyce, e) łatwiej identyfikowalną podstawę dla przeprowadzanych w jej zakresie porównań, f) służenie jako środek do rozciągania tego, co posiada „autorytet”, g) bycie przedmiotem profesjonalnego nauczania, h) szczególne zainteresowanie się nią ze strony ludzi nauki, połączone często z jej uwielbieniem, jeśli nie wręcz kultem.Autor przejawia nadzieję, iż przez wyszczególnienie wyżej wymienionych różnic wykazał jednocześnie unikalny charakter prawniczej analogii na tle analogii występującej w naukach empirycznych i życiu codziennym. W treści artykułu nie stawia on jednak tezy, iż wiadome jest, jak dokładnie przebiega rozumowanie z takiej analogii, tudzież w jaki sposób dochodzi do określania w jej ramach zaistnienia istotnego podobieństwa pomiędzy porównywanymi stanami (sprawami, sytuacjami). Niejako w zamian twierdzi on, iż jeśli pełna wiedza w tym zakresie pozostanie dla ludzi nieosiągalna, to tym lepiej dla filozofii prawa i tych, którzy oddają się jej uprawianiu.