Społeczność międzynarodowa wobec Arabskiej Wiosny w Libii

The overthrow of Libyan dictator, Muammar Al-Gaddafi, was a significant event in the Arab Spring. He was brought down by young Libyans assisted by an international coalition, mandated by the United Nations. The attitudes of different countries to the intervention in Libya were highly diversified. This paper orders, describes and partially explains the reasons behind the behavior of political elites in several countries, trying to present their motivation. The first country to be presented is Mali, which supported the dictator to the very end. Next come the countries with an ambivalent attitude to the Arab Spring in Libya, namely China, Russia and Germany. The third group of countries encompasses France, the United Kingdom and the United States. The paper is concluded with an analysis of the activities of the UN and NATO.

Istotną częścią Arabskiej Wiosny było obalenie libijskiego dyktatora Muammara Al-Kaddafiego. Dokonała tego, oprócz młodych Libijczyków, międzynarodowa koalicja, posiadająca mandat Organizacji Narodów Zjednoczonych. Stanowiska państw dotyczące interwencji w Libii na areniemiędzynarodowej były silnie zróżnicowane. Poniższa praca porządkuje, opisuje i częściowo wyjaśnia przyczyny postępowania elit politycznych niektórych państw, starając się odzwierciedlić motywy, które nimi kierowały. Jako pierwsze zostało opisane państwo będące sprzymierzeńcem dyktatora do samego końca - Mali. Następnie państwa, których stosunek do Arabskiej Wiosny w Libii był niejednoznaczny - Chiny, Rosja i Niemcy. Trzecia grupa państw, która doprowadziła do zbrojnej interwencji to Francja, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone. Na koniec zostały przeanalizowane działania Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego.