Depresja wieku podeszłego – wyzwania diagnostyczne

Late-life depression is a serious and increasing problem in contemporary society, although it seems to be underestimated in clinical practice. It leads to high mortality, deteriorates general somatic condition, escalates disability and destroys patients’ and their families’ quality of life. Depressive symptoms may be difficult to identify and interpret in the elderly because other concomitant pathologies mask the signs of depression. In the article, the specific psychosocial background and clinical features of late-life depression were described. The diagnostic challenges and their sources were recognized. Depression-executive dysfunction syndrome and other cognitive deficits manifested by patients with late-life depression were characterized. Monitoring of patients’ cognitive functioning was recommended in the course of late-life depression treatment.

Depresja wieku podeszłego stanowi poważny i nasilający się w skali społecznej problem, choć w praktyce wydaje się on zbyt rzadko diagnozowany. Podwyższa ona wskaźniki śmiertelności, wiąże się z niepomyślnym przebiegiem schorzeń somatycznych, nasila niepełnosprawność i prowadzi do utraty samodzielności, wpływając na jakość życia pacjentów i ich bliskich. Zaburzenie to stanowi wyzwanie na etapie diagnozowania ze względu na maskowanie objawów depresyjnych przez inne problemy natury psychologicznej i zdrowotnej występujące w tym okresie życia. W artykule zarysowano specyfikę obrazu klinicznego depresji wieku podeszłego i psychospołeczny kontekst jej ujawniania. Wskazano na rodzaj trudności diagnostycznych i ich uwarunkowania. Scharakteryzowane zostały zaburzenia poznawcze występujące w przebiegu depresji, z uwzględnieniem tzw. depresyjnego zespołu dysfunkcji wykonawczych. Sformułowano też zalecenia dotyczące monitorowania stanu funkcji poznawczych starszych pacjentów z rozpoznaniem depresji.