Motywacja do uczenia się a lęk przed matematyką w klasach starszych szkoły podstawowej

Math anxiety (MA) has been seen in research as one of the most important factors that play a role in the math achievements. It can positively correlate with several psychological variables: personality traits, test anxiety, working memory. Based on a review of literature in the present study it was expected the correlation between MA (and its perception) and motivation for learning, as well as the diversity of motivation and perception of mathematics depending on the level of education. In study of primary school pupils from grade 4 (n = 43) and 6 (n = 45), FS Math Anxiety Survey, consisting of 54 items and Work Preference Inventory, including 30 items concerning the motivation, have been used.MA was significantly higher in students form grade 4 than 6. There were no significant differences in motivation between both groups. Compared with the grade 6 sample, in grade 4 there has been stronger positive correlation between intrinsic motivation than intentional one with the perception of mathematics. In both groups it has been observed stronger correlation between MA and its perception than between math perception and motivation. The correlation between motivation for learning and perception of mathematics in students may be important for the development of intervention, aiming to reduce the level of math anxiety.

Motywacja do uczenia się stanowi jeden z ważniejszych czynników wpływających na osiągnięcia matematyczne uczniów. Może ona ulegać zmianom pod wpływem lęku przed matematyką. Wśród licznych typologii motywacji, ze względu na szczególne odniesienie do doświadczeń w uczeniu się, na uwagę zasługują motywacja samoistna i celowa. W artykule opisano efekty poszukiwań zależności między typami motywacji do uczenia się wyróżnionymi w modelu Amabile i in. (1994) a lękiem przed matematyką. W badaniach uczniów z klas IV (n = 43) i VI (n = 45) szkoły podstawowej zastosowano Inwentarz Orientacji Motywacyjnych (Amabile i in. 1994, Karwowski 2009) obejmujący 30 stwierdzeń, które dotyczą motywacji samoistnej i celowej, oraz Kwestionariusz Lęku Matematycznego składający się z 54 stwierdzeń (Mulhern, Rae 1998). W obu grupach wystąpiły umiarkowane dodatnie korelacje między motywacją samoistną a lękiem przed matematyką. W klasie VI istotna okazała się korelacja między klarownością celów jako aspektem motywacji celowej a lękiem przed matematyką. Nie uzyskano istotnych różnic w większości aspektów motywacji do uczenia się. Jedynie wyzwanie różnicowało grupy istotnie. Lęk przed matematyką oraz postrzeganie nauczyciela były istotnie większe w klasie IV. Uzyskane rezultaty mogą mieć znaczenie dla planowania edukacji matematycznej i jej rozwoju w kierunku redukcji lęku przed matematyką i zwiększenia się motywacji samoistnej u uczniów.