Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób strach oddziaływał na starożytnych żołnierzy. W badaniach wykorzystano metody stosowane w nowej historii wojskowości oraz elementy warsztatu psychologii społecznej, zwłaszcza jej części traktującej o zachowaniach zbiorowych. W celu dokonania analizy, autor wykorzystał traktat wojskowy z końca VI w. – Ars militaris oraz inne teksty źródłowe, pełniące funkcję pomocniczą. Dzięki zastosowaniu źródła spisanego przez autora będącego praktykiem, udało się uchwycić elementy późnorzymskiej sztuki wojennej, które dziś określamy mianem wojny psychologicznej. Autor artykułu postawił hipotezę, że starożytni dowódcy świadomie wykorzystywali strach jako pożyteczne narzędzie motywujące własnych żołnierzy oraz demotywujące wojska przeciwnika; w zakończeniu podkreślił jednak, że dalsze badania nad tym zagadnieniem są konieczne, a wyniki należy interpretować bardzo ostrożnie w przypadku stosowania nowoczesnego kotekstu.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00