The theory on “eide” according to Nicholas of Methone

Niniejsze studium omawia teorie „eide” i ich związek z „materią” według Mikołaja z Methony. Jest to zagadnienie ukazujące sposób komunikacji Boga, jako najwyższej i jedynej zasady, ze światem naturalnym i człowiekiem. Autorzy rozważają to zagadnienie zarówno na płaszczyźnie historycznej, jak i systematycznej. Najpierw wyodrębniają różnice w tej kwestii między starożytną myślą grecką, która skłaniała się ku dualizmowi, a chrześcijaństwem, które uznawało jedynie monizm; następnie wyjaśniają monistyczną rekonstrukcję starożytnej ontologii greckiej według neoplatoników. Stanowisko Mikołaja z Methony i chrześcijańska wizja ontologii stanowią centrum ich badań, w których podkreśla się, że „eide” są istotą Boskiego Umysłu oraz prawdziwymi Boskimi zamiarami. Kwestia dotyczy także związków i rozróżnień, ponieważ „eide” są jednolitą, ale wewnętrznie zróżnicowaną całością w Bogu. Na poziomie zmysłowego świata wykazano, że „materia” nie jest rozpatrywana niezależnie od „eide”. Główna konkluzja studium jest taka, że Mikołaj z Methony dokonał filozoficznej interpretacji chrześcijańskiej teorii dotyczącej mocy Trójjedynego Boga, pozostając w zgodzie z chrześcijańskim realizmem i odrzucając samoistny charakter „eide”.

In this study, we are discussing the theory on “eide” and their relation to the “matter” according to Nicholas of Methone. This is a topic that shows the way in which God, as the supreme and only Principle, is connected to the natural world and human being. In this attempt of ours we move both historically and systematically. Thus, we first point out the differences on this issue between the ancient Greek thought, which moves towards dualism, and Christianity, which accepts only monism; we then explain the monistic reconstruction of the ancient Greek ontology by the Neoplatonists. Nicholas of Methone’s views and the Christian readings of ontology constitute the core of our approaches, of which it is highlighted that “eide” are the content of the divine Mind and that they are the good divine volitions. The question is also put in view of the unions and distinctions, since “eide” are a unified but internally differentiated whole in God. At the level of the sensible world, it is shown that “matter” is not considered independently from “eide”. The main conclusion that comes to the fore is that Nicholas of Methone makes a philosophical reading of the Christian theory on triune God’s energies, remaining consistent with Christian realism and rejecting the self-existent character of the “eide”.