Jak zbudować płytę trawiastego boiska piłkarskiego. Cz.II. Wodoprzepuszczalność kompozytów gruntowych w aspekcie przydatności do budowy warstwy nośnej

Praca zawiera wyniki oznaczeń składu granulometrycznego, gęstości właściwej i objętościowej, porowatości oraz współczynników filtracji 3 kompozytów o różnych proporcjach piasku grubego do gliny pylastej, o zróżnicowanych zawartościach substancji organicznej. Kompozyty tworzono i badano w aspekcie możliwości dostosowania do budowy warstwy nośnej płyty boiska piłkarskiego i porównano je, pod względem uziarnienia i wodoprzepuszczalności, z wymaganiami normy DIN 18035. Stwierdzono, że krzywe uziarnienia kompozytów o skrajnych – największej i najmniejszej zawartości piasku w pewnych obszarach przedziału normatywnego odbiegały nieco od wymagań normy. Najbardziej dostosowanym do normy pod względem uziarnienia był kompozyt o średniej zawartości piasku. Wartości współczynników filtracji kompozytów silniej zagęszczonych (to jest o mniejszej porowatości), przy relatywnie niższych wartościach, zależały od uziarnienia – w przeciwieństwie do osiągających większe wartości współczynników, które od uziarnienia nie zależały, uzyskanych przy analogicznym uziarnieniu i mniejszym zagęszczeniu. Badania wykazały, że wszystkie badane kompozyty spełniały pod względem wodoprzepuszczalności wymaganie normy, przy czym graniczną wartość dopuszczalną spełniał silniej zagęszczony kompozyt o największej zawartości gliny pylastej.

The paper contains results of assessments of granulometric composition, specific and bulk density, porosity and permeability coefficients of 3 composites with different coarse sand to silt loam proportions, each with 2 slightly diversified variants of organic substance content. The composites were made and tested regarding their potential applications for constructing the carrying layer of a football pitch and were compared, concerning their granulation and water permeability, with DIN 18035 standard. It was determined that the size distribution curve of the composites with the extreme, i.e. the biggest and the smallest content of sand in some areas of standard interval differed slightly from the standard requirements. The composite best adjusted to the standard with regard to granulation was the composite with an medium content of sand. Values of permeability coefficients for more compact composites (i.e. of smaller porosity), at relatively lower values depended on granulation – unlike these which reached higher values of the coefficients, independent of the granulation, obtained at an analogous granulation but lesser cvompaction. The investigations demonstrated that all tested composites satisfied the requirements of water permeability standards, however the limit permissible value was satisfied by even the most compacted composite with the highest content of silt loam.