O racjonalności państwa prawnego w myśli Roberta von Mohla

The idea of the state of law (Rechtsstaat) derives from the sphere of German science. Its sources can be found at the turn of the 18th century, in the works of scholars like Immanuel Kant or Johann Wilhelm Petersen (publishing under pseudonym Johann Wilhelm Placidus). This article refers to the origins of the legal state idea in German thought. The major task was to analyze the early conception of Rechtsstaat idea in the thought of Robert von Mohl, German, early-liberal scholar, and politician. The article shall prove that the state of law concept in von Mohl’s thought was the rational one. This rationality was expressed not only by the “holiness of law” rule but also by assigning the state of law to fulfill the special task. This task was to support the citizens in overcoming obstacles that may occur in the realization of their “life goals”. The rationality of this concept proves the fact that this support should have a subsidiary nature. State should act only in the last resort when the forces and abilities of individuals and their free associations are insifficient.

Idea państwa prawnego (Rechtsstaat) wywodzi się z kręgu nauki niemieckiej. Jej źródła sięgają do przełomu XVIII i XIX w. i do twórczości takich uczonych, jak Immanuel Kant czy Johann Wilhelm Petersen (tworzący pod pseudonimem Johann Wilhelm Placidus). Niniejszy artykuł odnosi się do początków idei państwa prawnego w myśli niemieckiej i jest próbą analizy postrzegania idei Rechtsstaat w myśli profesora i polityka niemieckiego wczesnego liberalizmu – Roberta von Mohla. Głównym celem było wykazanie, iż państwo prawne w jego rozumieniu było państwem racjonalnym. Racjonalność ta miała się wyrażać nie tylko w oparciu państwa prawnego na zasadzie „świętości prawa”, ale również na nadaniu mu zadania specjalnego rodzaju. Było nim wspieranie obywateli w pokonywaniu przeszkód stojących im na drodze w realizacji tzw. celów życiowych. O racjonalności tego konceptu świadczy fakt, iż państwo miało pomagać obywatelom w sposób subsydiarny. Powinno ono w ostateczności działać wtedy, gdy nie starcza sił obywatelom lub ich organizacjom.