Różne warianty samego siebie. "O Fudze" Wita Szostaka

The aim of this article is to interpret a novel The Fugue by Wit Szostak regarding his inspiration by a musical form (a fugue). In the first part of the text, a relationship between music and literature, and the possibility to imitate music in literature are analyzed. Then, the author pays attention to Szostak’s attitude to music and the influence of music on his prose works. In the next part of this text, the main problems of The Fugue are characterized, including the title, plot as well as a construction of this work. The final fragment consists of conclusions about the functions of Szostak’s inspiration by the fugue.

Celem niniejszego artykułu jest interpretacja powieści Fuga Wita Szostaka w świetle inspiracji muzycznym modelem konstrukcyjnym – formą fugi. W pierwszej części tekstu analizie zostaje poddany potencjalny zakres i możliwość nawiązania do sztuki dźwięków w obrębie literatury. Następnie autorka przybliża poglądy pisarza dotyczące muzyki oraz wskazuje na aluzje do tej dziedziny w jego twórczości prozatorskiej. Kolejna część poświęcona jest interpretacji powieści Fuga – analogii do typowej dla sztuki dźwięków formalnej organizacji, której poszukuje się zarówno w paratekstualnym, tekstualnym, jak i konstrukcyjnym wymiarze dzieła. Artykuł wieńczą konkluzje na temat funkcji inspiracji określonym wzorcem architektonicznym w utworze Szostaka.