Zagadnienia aprowizacji ludności województwa wrocławskiego z perspektywy starostwa kamiennogórskiego w latach 1945–1947

The problem of people messing in fundamental groceries after World War II was one of the major concerns of Polish general administration. This was due to various factors, including lack of agricultural crops. To ensure the provision of food supplies office paper in district offices was separating food stamps to the urban population engaged in the administration or industry. Food stamps were divided into categories, to which is assigned the right amount of food. The rural population was supplied by means of the so-called benefits in kind, called a tariff war. The exchange of food held at slaughter public three times a year. The form of external assistance was called UNRRA packages that have become a substitute for replacement food stamps. Between 1946 and 1947 the Recovered Territories held a so-called one-time benefit national tribute to the equivalent in cash. Internal and external assistance resulted in improved quality of life, however, was to be developed further assistance plans, the first of which was a Three-Year Plan.

Wśród wielu problemów mających miejsce po II wojnie światowej ważne były sprawy zaopatrzenia, którymi zajmowali się przedstawiciele polskiej administracji ogólnej, a szczególnie referat aprowizacji. Brak żywności powodowało wiele czynników, m.in. słabe uprawy rolne. Aby zapewnić aprowizację mieszkańcom, wprowadzono kartki żywnościowe, które zostały podzielone na kategorie, do których przypisano odpowiednie grupy społeczne i odpowiednią ilość żywności. Podział na kategorie dotyczył głównie mieszkańców miast. Mieszkańcy wsi, którzy posiadali gospodarstwa, byli zobowiązani do dostarczania tzw. świadczeń rzeczowych, nazywanych w czasie wojny kontyngentami. Wymiana żywności odbywała się w czasie publicznych spędów bydła. Korzystano również z formy zewnętrznej, tzw. paczek UNRRA, które stawały się substytutami zamiennymi kartek żywnościowych. Na przełomie 1946 i 1947 r. na ziemiach zachodnich odbyło się też jednorazowe świadczenie, tzw. danina narodowa. Pomoc wewnętrzna i zewnętrzna w aprowizacji mieszkańców zaowocowała niewielką poprawą jakości życia. Należało jednak opracować kolejne plany poprawy zaopatrzenia w żywność, pierwszym z nich był plan 3-letni.