Porównanie reakcji trzech odmian truskawki uprawianych w szklarni na deficyt wody

W doświadczeniu określono wpływ deficytu wody w podłożu na wybrane parametry fizjologiczne, wzrost i plonowanie roślin trzech odmian truskawki (‘Elsanta’, ‘Elkat’, ‘Grandarosa’) uprawianych w szklarni. Wykazano zróżnicowanie reakcji poszczególnych odmian truskawki na suszę. Deficyt wody w podłożu (potencjał wody był utrzymywany na poziomie -30 kPa) ograniczył aktywność fotosyntetyczną oraz potencjał wody w liściach roślin. Największą stabilność aparatu fotosyntetycznego (wyrażoną parametrami wymiany gazowej i fluorescencji chlorofilu) w warunkach suszy stwierdzono w przypadku odmiany ‘Elsanta’. Rośliny tej odmiany charakteryzowały się także najwyższym plonowaniem, co wskazywałoby na jej większą odporność na niedobór wody w podłożu. Deficyt wody spowodował największe ograniczenie intensywności fotosyntezy, wzrostu oraz wielkości plonowania u roślin odmiany ‘Elkat’.

The response of three strawberry cultivars (‘Elsanta’, ‘Elkat’, ‘Grandarosa’) to drought was examined by evaluating the yield and selected morphological and physiological parameters. Plants were subjected to two different water regimes: optimal irrigation (control), and reduced irrigation (water potential in the growing medium was maintained at a level -30 kPa, stress treatment). Genotypes differed in their response to water deficiency. Under water shortage conditions, the rate of CO2 assimilation and efficiency of photosynthetic apparatus (expressed by chlorophyll fluorescence parameters) were the highest in ‘Elsanta’. On the other hand, the severe inhibition of photosynthesis was observed in ‘Elkat’, which corresponded to the reduced biomass production. Taking all data into consideration it was concluded that cultivar ‘Elsanta’ appeared to be more drought resistant which was reflected by enhanced physiological and yield parameters.