Wynagrodzenie za indywidualne efekty pracy w instytucjach administracji publicznej

Zwiększenie skuteczności instytucji administracji publicznej wymaga uzależnienia części pakietu wynagrodzeń pracowników od indywidualnych efektów pracy. Przemawiają za tym różnorodne argumenty. W myśl teorii mocodawcy (obywatele) i pełnomocnika (pracownicy), cele zgodne z interesem publicznym można osiągać przede wszystkim poprzez zastosowanie krótkoterminowych instrumentów motywujących pracowników instytucji administracji publicznej w pożądanym kierunku. Większość pracowników tego sektora uważa, że jest to trudne do zrealizowania, lecz równocześnie niezbędne. O znaczeniu zagadnienia świadczą dylematy polityki zatrudnienia w administracji publicznej w Polsce. Celowość uzasadniają także postawy i oczekiwania pokolenia Y, dominującej wkrótce grupy zatrudnionych w tym sektorze. Analiza sfery realnej oraz przesłanek teoretycznych dowodzi, że w ramach obowiązujących regulacji istnieje możliwość wdrożenia mechanizmu wynagrodzenia za indywidualne efekty pracy poprzez transfer rozwiązań zweryfikowanych w sektorze przedsiębiorstw. Wymaga to jednak twórczego zaadaptowania do specyfiki administracji publicznej, przede wszystkim poprzez właściwe sformułowanie celów jakościowych oraz stosowanie różnorodnych instrumentów płacowych. Warunkiem niezbędnym jest także konsekwentne różnicowanie wynagrodzeń zasadniczych na podstawie wyników wartościowania pracy, selektywny wzrost oraz przebudowa wewnętrznych relacji w hierarchii wynagrodzeń.

Any increase in the efficiency of public administration requires the coupling of a part of the employee compensation package with individual performance outcomes. This is supported by a variety of arguments. In line with the principal and agent (citizen and worker) theory, objectives conforming to the public interest can be achieved primarily through the use of short–term instruments that motivate the employees of public administration institutions in the desired direction. Most employees of this sector believe that it is difficult to achieve, but at the same time indispensable. The importance of this issue is visible in the dilemmas of employment policy in public administration in Poland. Its desirability is also justified by the attitudes and expectations of Generation Y, the soon to be dominant group employed in this sector. Analysis of the real economy and theoretical evidence proves that pursuant to current regulations it is possible to implement a remuneration mechanism targeting individual work effects through the transfer of solutions verified in the corporate sector. However, this requires creative adaptation to the specific nature of public administration, primarily through the appropriate formulation of quality objectives and the application of various remuneration instruments. The prerequisite is consistent differentiation of basic salaries based on the results of job evaluation, selective growth, and the remodeling of internal relations within the remuneration hierarchy.