Państwo i ryzyko: polityka kontroli oddziaływania na środowisko podczas budowy tunelu we włoskich Alpach

Posługując się przykładem monitorowania stopnia zanieczyszczenia powietrza szkodliwymi dla zdrowia substancjami w trakcie budowy tunelu we włoskich Alpach, artykuł rozważa relacje pomiędzy państwem a ryzykiem. W praktykach zarządzania ryzykiem środowiskowym wyłania się szereg postaci „państwa”. Stosując pojęcie enframing („ujmowania w ramy”) Timothy’ego Mitchella, artykuł analizuje sposób, w jaki instytucje państwowe normalizują ryzyko za pomocą statystycznie zdefiniowanych progów dopuszczalnego stężenia szkodliwych substancji w atmosferze. Jednak kontrowersje wokół praktyk monitorowania stanu powietrza opisane w dalszej części artykułu sprawiają, że skonstruowany w ten sposób obraz państwa jako struktury porządkującej społeczno-materialną rzeczywistość zostaje podważony i otwiera się przestrzeń dla krytyki relacji władzy ukrytych pod pojęciem państwa. W konkluzji, artykuł sugeruje, że napięcie towarzyszące antycypowaniu ryzyka sprzyja artykułowaniu i kontestowaniu politycznych relacji, w których „państwo” może przybierać rozmaite formy i znaczenia.