„Fałszywi przyjaciele tłumacza”: rzecz o kilku zapożyczeniach z francuszczyzny “Translator’s false friends’’: the case of some loanwords from French language
Dzięki ustaleniom XIX-wiecznego językoznawstwa historyczno-porównawczego, pokrewieństwo
języków romańskich i słowiańskich nie ulega dziś wątpliwości, choć z pewnością można
uznać, że języki francuski i polski pozostają jednak kuzynami dość dalekimi. Długo można by
się rozwodzić nad różnicami gramatycznymi, które je dzielą, od fonologicznych, przez morfologiczne,
aż po składniowe. Wobec skomplikowanej gramatyki, słownictwo francuskie wydaje
się jednak Polakowi z pewnością bardziej przystępne, co wynika ze specyficznych (choć dalece
nieidentycznych) powiązań obu języków z łaciną, a także jest pochodną historycznych kontaktów
Francji i Polski. Szczególnie one dawały przez wieki okazję do pojawiania się licznych zapożyczeń
z francuszczyzny w języku polskim. Wobec faktu stałej ewolucji języków, los zapożyczenia
nie jest nigdy z góry określony: z punktu widzenia semantycznego może ono pozostać wiernym
ekwiwalentem wyrazu, od którego pochodzi, albo też zmienić znaczenie, czasem nawet w sposób
radykalny. W niniejszym artykule poświęconym zjawisku faux amis, czyli zapożyczeń, których sens
silnie uległ zmianie, badamy drogę i sposób asymilacji kilku wyrazów tego typu w polszczyźnie,
wykazując, że w tak delikatnej materii jak pożyczki językowe konieczne jest niejako indywidualne
studiowanie każdego przypadku.
Thanks to the arrangements of the 19th century historical linguistics, the consanguinity of the
Romance and Slavic languages is nowadays unquestionable, although one can acknowledge that the
French and Polish languages remain rather far cousins. It could be a long dispute when grammatical
differences are considered – from phonologic, through morphologic, to syntactic. Due to its complicated
grammar, French vocabulary seems to a Polish person much more intelligible, which results
from specific (however far from being identical) connection of both languages to Latin, as well as
from French and Polish historical contacts. Especially those, for centuries, gave an opportunity for
many loanwords from French to appear in the Polish language. Due to the fact of permanent evolution
of languages, the fate of a loanword is never predestinated: from the semantic perspective it
may remain a faithful equivalent of the word from which it originates or it may change its meaning,
sometimes even in a radical way. In my article, concerning the phenomenon of faux amis, that is
loanwords, which meanings have strongly changed, I discern the route and the way of assimilation
of some of these words in the Polish language, showing that in such a delicate matter as language
borrowings it is needed to study each case, to some extent individually.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00