Ryzyko ceny wewnętrznej pieniądza

Wycena wewnętrznej ceny pieniądza, po odstąpieniu od ustaleń z Bretton Woods, powraca w sytuacjach kryzysu na rynkach finansowych. Cena pieniądza od tego momentu określana jest na poziomie stawki WIBOR, odzwierciedlając tym samym sytuację finansową banków komercyjnych. Krytyka po kryzysie z 2008 r. nie zmieniła metodologii wyceny ceny pieniądza, odrywa cenę pieniądza od transakcji rynku wymiany dóbr i usług. Celem opracowania jest oszacowanie ryzyka ceny pieniądza, na poziomie wyceny stawki WIBOR, różniącym się od poziomu zrównoważonego wzrost gospodarczy WIBOR(zwg) o nie więcej, aniżeli dowolnie mały, określony procent tej stawki. Wyniki przeprowadzonego badania wykazują dużą wrażliwość wyceny na odchylenie od stawki WIBOR(zwg).

After the Bretton Woods system was brought to an end, the problem of internal currency value adjustment recurs each time, whenever financial markets are in crisis. Since that point of time, the currency price has been aligned with WIBOR, thereby reflecting the commercial banks’ financial standing. Despite criticism, especially after the crisis of 2008, the currency valuation methodology has not changed. This means that the current valuation method abstracts the currency price from transactions on the goods and services exchange market. The purpose of the study is to estimate the currency price risk, defined as the WIBOR value and differing from the level that guarantees a sustainable economic growth of WIBOR(zwg) by not more than any smallest pre-defined percent of this rate. The results of the analysis show the high sensitivity of valuation to deflection from WIBOR(zwg).