Nowa transformacja ustrojowa w świetle ekonomii instytucjonalnej

Celem opracowania jest przede wszystkim próba zaprezentowania dwóch możliwych podstawowych wizji tego, co autor określa mianem nowej transformacji ustrojowej. Składają się na nią zarówno działania w sferze gospodarczej i politycznej, jak i próby stymulowania zmian w sferze społecznej, które ze względu na swoją skalę, a także angażowane środki i zakładane efekty, wykraczają poza krótkookresowy czy nawet średniookresowy horyzont funkcjonowania państwa, gospodarki i społeczeństwa. Działania te łączy – oczywiście obok celów rozwojowych – idea naprawiania, korygowania czy też eliminowania negatywnych następstw transformacji ustrojowej zapoczątkowanej na przełomie lat 80. i 90. XX wieku. Prezentacja dwóch podstawowych wizji nowej transformacji poprzedzona została dyskusją o istocie pierwotnej transformacji oraz realiach i dziedzictwie instytucjonalnym gospodarki centralnie zarządzanej, a także o słabościach pierwotnej transformacji.