Krytyczna analiza stosowania metody Edwarda Altmana w badaniu sprawozdań finansowych

Celem artykułu była próba krytycznej oceny, w aspekcie metodycznym, zjawiska powszechnego stosowania przez biegłych rewidentów oraz biegłych sądowych, w procedurze badania sprawozdań finansowych, modelu dyskryminacyjnego E. Altmana. Na 100 losowo dobranych opinii biegłych rewidentów aż w 82 przypadkach zastosowano metodę E. Altmana do oceny ryzyka upadłości badanej jednostki, z reguły z pomijaniem kryterium specyfiki badanych jednostek (zwłaszcza przynależności sektorowej oraz faktu notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych). Wykazano liczne błędy i uproszczenia metodyczne w próbach zastosowania tej metody, które obniżają wiarygodność diagnostyczną otrzymywanych wyników, a w skrajnych przypadkach nawet je dyskwalifikują. Zakwestionowano wiarygodność diagnostyczną modelu E. Altmana, w polskich uwarunkowaniach gospodarczych, w procedurze oceny ryzyka zagrożenia upadłością jednostek gospodarczych na podstawie sprawozdań finansowych.