„PIERWSZA REPATRIACJA”. POWROTY I PRZYJAZDY OSIEDLEŃCZE DO POLSKI ZE WSCHODU PO I WOJNIE ŚWIATOWEJ “THE FIRST REPATRIATION”. RETURNS FROM THE EAST AFTER THE WORLD WAR I AND THE ARRIVALS’ SETTLEMENT IN POLAND
Artykuł przedstawia zasady i przebieg przesiedleń ludności do Polski od podpisania
traktatu brzeskiego w 1918 r. do roku 1924. Omawia zatem całość przesiedleń, od ich
zainicjowania przez instytucje Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego do oficjalnego
zakończenia repatriacji w niepodległej już Polsce. Szczególną uwagę poświęcono repatriacji
po traktacie pokojowym w Rydze między Polską i Rosją, ze względu na jej największe
rozmiary i znaczenie dla kształtow ania struktury narodowościowej II RP.
W artykule zostały wykorzystane istniejące opracowania na ten temat. Przedstawiono
również szacunki statystyczne dotyczące wpływu repatriacji na strukturę narodowościową
II RP, w tym zwłaszcza na zwiększenie liczebności mniejszości narodowych w ówczesnych
województwach północno-wschodnich, do których napłynęła zdecydowana większość
repatriantów i reemigrantów. Główną tezą artykułu jest założenie, że repatriacja do
Polski została przeprowadzona na odmiennych zasadach niż dokonujące się równolegle
i w następnych dekadach przesiedlenia ludności likwidujące skutki konfliktów zbrojnych
i wytyczania nowych granic w Europie. Została bowiem oparta nie na kryterium więzi
narodowej, lecz na związku z zamieszkiwanym wcześniej terytorium. W efekcie jako
jedyne masowe przesiedlenie ludności aż do lat 90. XX w. była repatriacją wieloetniczną,
w której większość przesiedlonych była innej narodowości niż naród tytularny w państwie
przyjmującym.
The article presents the principles and course of resettlement in Poland in the period from
the Treaty of Brest-Litovsk in 1918 until 1924. Therefore, it discusses the entirety of
resettlement, since its initiation by the institutions of the Kingdom of Poland to the official
end of the repatriation in independent Poland. Particular attention has been dedicated to the
repatriation after the peace treaty in Riga between Poland and Russia, due to its largest size
and importance in shaping the ethnic structure of the Polish Second Republic. The article
uses existing studies on this subject. It also presents statistical estimates on the impact
of the repatriation on the ethnic structure of Poland, in particular on the increase of the
number of minorities in the north-eastern provinces which together accounted for the vast
majority of returnees and immigrants from Soviet Russia. The main thesis of the article
is the assumption that the repatriation to Poland was carried out on different principles
than those which took place parallelly and in the next decades, eliminating the effects of
armed conflicts and the demarcation of new borders in Europe. The discussed repatriation
process was based not on the criterion of nationality, but on the connection with previously
inhabited territories. As a result, up to the 1990s post-World War I repatriation to Poland
was the only multinational mass repatriation in which the majority of the resettled people
were of other nationalities than the nominal nation in the receiving state.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00