EUROPEJCZYCY, EUROEMIGRANCI – CZYLI O ASPIRACJACH I SKUTECZNEJ AKULTURACJI. PRZEGLĄD BADAŃ I PRÓBA WERYFIKACJI KONCEPCJI STRATEGII RELACJI MIĘDZYKULTUROWYCH J. BERRY’EGO

Mechanizmy akulturacji zyskują rosnącą uwagę badaczy i praktyków. Jednakże etnocentryczne spojrzenie na relacje pomiędzy grupą większościową i mniejszościową może zarówno zakłócić wnioskowanie naukowe, jak i prowadzić do narastania uprzedzeń. Dlatego istotnym aspektem badań nad akulturacją jest poszukiwanie czynników i zmiennych decydujących o skuteczności przystosowania. Analiza programów badawczych pokazuje, że bardziej trafne mogą okazać się badania skupione na porównaniach międzykulturowych, dotyczących definicji „sukcesu akulturacyjnego”, niż próby narzucenia przedstawicielom różnych kultur jednej efektownej typologii strategii i postaw w relacjach między kulturowych.

Acculturation mechanisms are gaining increasing attention of researchers and practitioners. However, an ethnocentric view of the relationship between majority and minority groups can disrupt scientific reasoning and lead to the accumulation of prejudices. Therefore, an important aspect of research on acculturation is the search for the factors and variableswhich determine the effectiveness of adaptation. An analysis of research agendas shows that exploring the cross-cultural differences of the definition of “acculturative success” seems to be more effective and accurate than considering/using an impressive typology of strategies of intercultural relations imposed on the representatives of different cultures.