Geniusz. Tradycja i wyzwania współczesności

Tradycja optymalnego rozwoju człowieka sięga czasów Heraklita, który jako pierwszy wskazał na konieczność wydobycia tego, co potencjalne w każdym, czyli boskiego logosu, zatem rozwój indywidualności wymaga walki ze stereotypami, a jednocześnie walki z samym sobą. Od dawna u podstaw rozwoju zdolności, talentu, a nawet geniuszu stoi wzajemne powiązanie kodu genetycznego i kodu kulturowego, gdzie jeden nie góruje nad drugim, a także gdzie nie tworzą zwykłej sumy zjawisk i procesów rozwojowych, lecz są funkcjonalną i dynamiczną całością. Rozwój potencjału człowieka musi zderzyć się z przemiennym przeżywaniem sukcesów i porażek, który odbywa się w strukturalnie złożonym procesie rozwoju synchronicznego i diachronicznego. Dużą rolę w tym rozwoju odgrywa odkryta przez fizjologów i psychologów mapa mózgu, zwłaszcza czterech przeciwstawnych domen zajmujących się rozpoznawaniem znaków-słów, znaków-obrazów, znaków-sygnałów i znaków-symboli, które zawsze ujmowane są synchronicznie, a to jest niemal niemożliwe w tradycyjnym sposobie nauczania dzieci, w związku z tym trzeba odkrycia własnego rytmu rozwojowego, chociażby poprzez formy i metody sugestopedii.

The tradition of human being’s optimal development reaches back to the times of Heraclitus who was the first one to point out the necessity of bringing every potential of a person, i.e. the divine logos, to light. That is why the development of individuality entails conquering stereotypes as well as an inner struggle within each human being. From time immemorial mutual connection between the genetic and the cultural code in which none of the codes dominates the other, and in which the two codes form a dynamic and functional whole, has been the fundament for widening talents and abilities. The development of human being’s potential has to confront the passing experience of successes and failures that takes place in a structurally compound process of synchronic and diachronic development. The brain map, discovered by physiologists and psychologists, plays a crucial role in this development, especially in the field of the four contradicting dimensions concerned with recognizing signs-words, signspictures, signs-signals and signs-symbols which are captured synchronically. However, such capturing is almost impossible in traditional way of educating children, thus discovering an individual developmental rhythm, by the means of - for example - forms and methods of suggestopaedics, is absolutely essential.