Kształtowanie trzeciej natury ludzkiej wychowanka poprzez edukację międzykulturową

Zderzające się koncepcje życia społecznego (od dominującego neoliberalnego konsumpcjonizmu po starający się przetrwać humanizm) i związane z nimi systemy wartości zmuszają do zastanowienia się, jakiego człowieka powinniśmy wychowywać. Radykalizująca się rzeczywistość społeczna domaga się od edukacji jednoznacznych odpowiedzi. Rozwiązania nie są proste, gdyż życie społeczne ulega ciągłej zmianie. W tej sytuacji warto odwoływać się do ujęć całościowych. Aktualną wydaje się być koncepcja wychowania estetycznego F. Schillera. Człowiek wg filozofa, powinien postrzegać swoje życie jako „estetyczną grę”, w której głównymi zawodnikami są dwie podstawowe natury człowieka, a arbitrem symboliczny świat kultury i sztuki. Dziś ów świat zwielokrotnił się. Wielokulturowość stała się znakiem naszych czasów, stąd edukacja międzykulturowa nabiera coraz większego znaczenia. Dlatego uaktualnione kształtowanie „człowieczeństwa w człowieku” i podejmowanie gry „w piękno” powinny czerpać z dorobku kulturowego wielu społeczeństw.

Clashing ideas of social coexistence (from dominating neoliberal consumerism up to humanism which manages to survive) and its systems of values force to make reflection about the way how we should educate present and future generations. Our social reality which becomes more and more radical, claims for clear and unequivocal answers. But there are no easy educational solutions, as our social life undergoes constant changes. So, it is worth referring to holistic ideas. The F. Schiller’s idea of aesthetic education seems to be a very up-to-date one. According to philosopher, a man should treat his life as an “aesthetic game” with two main competitors – two human natures, and one referee – the symbolic world of art and culture. Today that world has multiplied. Multicultural reality has become the sign of our times, so the intercultural education gains particular importance. Thus the present process of building and shaping the “humanity in human being” by playing the “beauty” game should derive the abundance of cultural attainments from various societies and cultural/ethnic groups.