SCIENTIFIC AND METHODICAL APPROACHES TO THE EVALUATION OF INNOVATION POTENTIAL ECONOMIC SYSTEMS IN GLOBAL COMPETITION

Większość współczesnych teorii ekonomicznych wskazuje, że głównym czynnikiem rozwoju ekonomicznego w postindustrialnym społeczeństwu są innowacje, które opierają się na nowej wiedzy naukowej. Zwiększanie stabilności i efektywności systemów ekonomicznych w warunkach globalnej konkurencji dokonuje się poprzez kształtowanie potencjału innowacyjnego, który może być instytucjonalnie zorganizowany, jako jeden z głównych składowych państwowej polityki innowacyjnej. Na podstawie analizy teorii rozwoju społecznego i dynamiki innowacyjnej została potwierdzona potrzeba rozpatrzenia potencjału innowacyjnego, jako kategorii względnej, która składa się z komponentu zasobów z uwzględnieniem bilansu możliwości i strat w działalności innowacyjnej oraz względem poziomu konkurencji. Na podstawie przedstawionej koncepcji uzasadniono metodologiczne podejście do oceny potencjału innowacyjnego systemów ekonomicznych.

The provisions most modern economic theories argue that the main factors of economic development in postindustrial century are innovations based on new scientific knowledge. The stability and efficiency of economic systems in a global competition can be achieved by forming a high innovation potential, which is one of the main subjects of the state innovation policy. An analysis of the theories social development and innovation dynamics has been proven the need to consider innovative capacity as a relative category, consisting of a resource component, taking into account the balance of risks and opportunities for innovation and competition intensity. Methodical approaches to the estimation of innovative potential of economies based on concepts put forward are offered.

Большинство современных экономических теорий утверждают, что основным фактором экономического развития постиндустриальногообщества есть инновации, основанные на новых научных знаниях. Устойчивость и эффективность экономических систем в условиях глобальной конкуренции достигается путём формирования инновационного потенциала, который является одной из основных составляющих государственной инновационной политики. В результате анализа теории общественного развития и инновационной динамики была доказана необходимость рассмотрения инновационного потенциала, как относительной категории, состоящей из ресурсной составляющей, с учетом баланса возможностей и рисков в инновационной деятельности, а также интенсивности конкуренции. Обосновано методологические подходы к оценке инновационного потенциала экономических систем, основанных на предложенной концепции.