La nascita di uno scrittore «barocco»: fortuna critica di Carlo Emilio Gadda negli anni trenta

Powyższy artykuł zawiera zwięzłą analizę recenzji, jakie ukazały się po publikacji trzech pierwszych dzieł Carla Emilia Gaddy w latach 30. dwudziestego wieku. Debiut i początek kariery pisarza przypadł w okresie, w którym we Włoszech jednym z głównych modeli twórczości literackiej była prosa d’arte, tj. rytmiczna proza o wyszukanym stylu, której reguły wypracowało środowisko związane z czasopismem La Ronda. Celem artykułu jest zobrazowanie recepcji twórczości Gaddy znanego ze eksperymentów językowych w takim klimacie literackim. To właśnie wtedy zrodziła się opinia o nim jako pisarzu „barokowym”, zbyt skomplikowanym i dziwacznym. Chociaż nie zabrakło również opinii pozytywnych, to pastiche językowy Gaddy, wyznacznik wielkości tego pisarza w kanonie dwudziestowiecznym, został w pełni doceniony wiele lat później.