Chrześcijańscy kapelani w więzieniach II Rzeczypospolitej w świetle dokumentów archiwalnych (na przykładzie więzienia w Równem)

Artykuł ma charakter źródłowy i jest poświęcony prawnym podstawom pracy duszpasterskiej kapelanów w II Rzeczypospolitej na przykładzie karno-śledczego więzienia w Równem. W tekście zostały opublikowane dwie umowy w sprawie stosunku służbowego zawarte w drugiej połowie lat 30. między naczelnikiem więzienia a kapelanami: rzymskokatolickim – księdzem kanonikiem Ludwikiem Syrewiczem oraz prawosławnym – księdzem mitratem Michałem Jakowlewem (Mychajło Jakowlew). Obaj duszpasterze mieli charakter pracowników kontraktowych pracujących na podstawie odrębnych umów, które faktycznie mało się różniły między sobą (za wyjątkiem wysokości wynagrodzenia). Ustalono, że zgodnie z opublikowanymi umowami kapelani byli zobowiązani odprawiać w więzieniu nabożeństwa, wygłaszać nauki w niedziele i święta, odwiedzać więźniów w celach, wykładać naukę religii w szkole więziennej itd. Wszystko to niewątpliwie miało pozytywny wychowawczy, duchowy oraz kulturalno-oświatowy wpływ na więźniów.

The article is devoted to the legal foundations of pastoral work of chaplains in the Second Polish Republic on the example of the prison in Rowne (Równe). Namely, in the text is published contract of employment that was concluded in the second half of the 1930s between the prison head and chaplains: Roman Catholic – canon priest Ludwik Syrewicz and Orthodox – father mitrat Michał Jakowlew (Mychajło Jakowlew). Both pastors were employees and worked on the basis of separate contracts that actually did not differ much (except for the amount of salary). It was established that, in accordance with published contracts, chaplains were required to perform services in prison, deliver the sermon on Sundays and holidays, visit prisoners in cells, teach religious education in prison school, etc. All this undoubtedly had a positive educational, spiritual and cultural and educational impact on prisoners.