Dwadzieścia lat po propozycji Sakakibary. Współczesne wyzwania dla projektu Azjatyckiego Funduszu Walutowego

Projekt Azjatyckiego Funduszu Walutowego powstał dwadzieścia lat temu i wciąż jest w budowie. Kraje ASEAN Plus Trzy, na czele z Chinami, Japonią i Republiką Korei, obrały ścieżkę gradualizmu, tworząc regionalną architekturę współpracy finansowej na bazie sieci porozumień swapowych (zastąpionej później przez kontrakt wielostronny CMIM), mechanizmów dialogu politycznego i nadzoru makroekonomicznego. Postęp instytucjonalizacji pod wpływem epizodów kryzysowych 1997-1998 oraz 2007-2009 zwiększa prawdopodobieństwo powstania AMF, jednakże pod warunkiem spełnienia szeregu kryteriów, takich jak odłączenie CMIM od IMF, zwiększenie poziomu funduszy w dyspozycji CMIM, wzrost efektywności działań AMRO, zapewnienie komplementarności działań CMIM/AMRO (AMF) oraz IMF dla uzyskania efektów synergii, rozszerzenie członkostwa w CMIM. Celem artykułu jest wskazanie na okoliczności powstania projektu Azjatyckiego Funduszu Walutowego, ewolucję współpracy finansowej w regionie azjatyckim po wstępnym fiasku projektu AMF, jak również perspektywy ustanowienia AMF z uwzględnieniem kluczowych wyzwań stojących przed regionem u schyłku drugiej dekady XXI wieku