SPECYFIKA IDEI ZARZĄDZANIA PARTYCYPACYJNEGO JAKO TEORETYCZNA PODSTAWA POPRAWY SYSTEMU BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO UKRAINY

Państwo ukraińskie reformuje administrację publiczną zgodnie z normami europejskimi i światowymi. Okoliczność ta determinuje potrzebę zbadania problemów teorii i praktyki publicznego zarządzania bezpieczeństwem narodowym. Staraniem krajowych naukowców, a mianowicie: W. Abramowa, O. Bortnikowa, O. Zozuli, G. Sawrańskiej, M. Szewczenki, opracowano kwestię realizacji funkcji partycypacyjnej Systemu Bezpieczeństwa Narodowego Ukrainy. Dziś wciąż niewiele jeszcze jest prac dotyczących kwestii poprawy systemu zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy w oparciu o realizację idei zarządzania partycypacyjnego. Celem artykułu jest ujawnienie specyfiki koncepcji zarządzania partycypacyjnego jako teoretycznego założenia poprawy systemu bezpieczeństwa narodowego Ukrainy. W artykule przeanalizowano zjawisko administracji publicznej, zbadano strukturę i funkcje Systemu Bezpieczeństwa Narodowego, sformułowano problemy organizacji zarządzania partycypacyjnego w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa narodowego Ukrainy. Do rozwiązania problemów badawczych wykorzystano metody analizy i syntezy, metodę analizy porównawczej, podejście instytucjonalne. Wyjaśniono istotę idei zarządzania partycypacyjnego, która polega na integralności procesu zarządzania od identyfikacji interesów jednostki, społeczności, społeczeństwa do oceny wyników ich decyzji. Udowodniono, że skuteczne wdrożenie partycypacyjnej funkcji systemu bezpieczeństwa narodowego rozwiązuje problem udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji politycznych i kontrolowaniu działań władzy, a także przyczynia się do poprawy efektywności systemu bezpieczeństwa narodowego. zarządzanie partycypacyjne, bezpieczeństwo narodowe, publiczne zarządzanie bezpieczeństwem narodowym, misja, funkcje i główne zadania systemu bezpieczeństwa narodowego