Podstawy prawne, profesjonalne i etyczne kierowania pracownikami w środowisku akademickim

Kierowanie ludźmi w środowisku akademickim nie jest procesem, który zasadniczo odbiega od kierowania w innych, różnorodnych organizacjach. Zwłaszcza podstawy merytoryczne i etyczne kierowania pracownikami szkoły wyższej nie różnią się wielce od kierowania w ogóle. Jednakże w każdej uczelni istnieje pewna specyfika kierowania ludźmi oraz zarządzania jej materialnymi i niematerialnymi zasobami. Niezależnie od tego jaką by ona nie była, tzn. wyższą szkołą publiczną czy niepubliczną. Świadectwem owej specyfiki jest przede wszystkim „Prawo o szkolnictwie wyższym”. Obowiązująca ustawa „Prawo o szkolnictwie wyższym” nakłada na pracowników uczelni, a zwłaszcza nauczycieli akademickich, owe specyficzne powinności profesjonalne niespotykane w innych środowiskach pracowniczych. W najwyższym stopniu dotyczy to władz uczelni oraz organów kolegialnych i jednoosobowych, którym została powierzona szczególna odpowiedzialność za kształcenie i wychowanie studentów, a także zgodliwe współdziałanie nauczycieli akademickich i pracowników nie będących nauczycielami, mające na celu realizację wszystkich szlachetnych celów szkoły wyższej. W procesie naukowym i dydaktyczno-wychowawczym niezwykle istotne jest również poszanowanie przez wszystkie podmioty środowiska akademickiego zasad etyczno-moralnych i wartości obyczaju akademickiego. Tylko wówczas, kiedy przestrzegane są obowiązujące normy prawne i normy etyczne oraz wartości obyczaju akademickiego można stwierdzić w sposób przekonujący, że wypełnione zostały warunki konieczne do przekazywania wiedzy i umiejętności oraz wartości ogólnoludzkich a miejsce, gdzie się to czyni, zasługuje na pyszne miano Alma Mater.

Personnel management within an academic environment as a process does not stand out among human resources management in any other complex organization. The technical and ethical principles of high school staff management do not differ substantially from personnel management anywhere else. In any given institution of higher education, however, there exist particular characteristics concerning the management of its human, material and immaterial resources, regardless of the institution’s legal status- i.e. public/national or private. The said status is generally defined by the “ Law on Higher Education”. The applicable law “ Law on Higher Education” imposes specific professional obligations not to be found in other professional areas on all personnel of the university, above all on members of the academic staff. Foremost the university administration, collective bodies and one-person administrative units, entrusted with particular responsibilities as to the education, formation and conduct of the students, but as well ensuring the harmonious cooperation of all members of the academic and non-academic staff which further the noble cause of a higher academic institution have to excel by the highest standards of their vocational commitment. In the scientific as well as in the educational process the compliance of all members of the academic environment with the herein generally approved ethical, moral and professional standards is of foremost importance. Then, and only then, when all legal and ethical standards as well as academic customs and values are meticulously respected, we can convincingly claim that all necessary prerequisites have been provided to guarantee the successful transfer of knowledge and professional proficiency as well as core human values, and the place where this happens may rightfully claim the dulcet name “Alma Mater” .