Ministrowie spraw wojskowych II RP i ich działalność polityczno-wojskowa w okresie poprzedzającym i w czasie zamachu majowego

This paper presents the profiles of ministers of military affairs, whose duty time fell on a difficult period for Polish internal politics. The author mentions and characterizes three army generals of the Polish Army. The people who occupied this post, crucial for national security were respectively: General Stefan Majewski, Lucjan Żeligowski, whose military and personal politics were subordinate to Piłsudski’s plans and Juliusz Tarnawa-Malczewski, holding his office at the time of the May Coup, during which he stood in defence of Polish government. Every minister was an important figure of „difficult times” in the history of the Second Republic of Poland and each of them tried to „properly” meet their obligations, although the latter did not take place without massive pressure of politicians who were at that time fighting for power in Poland. The article introduces the reader into the events preceding the May Coup, demonstrating the ongoing dispute between Marshal Józef Piłsudski and higher officers and generals who refused to submit to his will. The author discusses the events in a chronological order, starting with the November (1925) nomination of General S. Majewski for the minister of military affairs, to the repression against Piłsudski’s supporters vis-à-vis the representatives of ousted government.

Artykuł przedstawia sylwetki ministrów spraw wojskowych, których czas pełnienia obowiązków przypadł w okresie trudnym dla polityki wewnętrznej państwa polskiego. W grupie tej autor wymienia i charakteryzuje trzech generałów Wojska Polskiego. W kolejności zajmowania tego odpowiedzialnego dla bezpieczeństwa państwa stanowiska byli to generałowie: Stefan Majewski, Lucjan Żeligowski, którego polityka wojskowa i personalna była podporządkowana planom Piłsudskiego, i Juliusz TarnawaMalczewski, sprawujący swój urząd w czasie zamachu majowego, podczas którego stanął w obronie rządu RP. Każdy z ministrów był ważną postacią „trudnego czasu” w historii II Rzeczypospolitej i każdy z nich starał się „właściwie” wypełnić swoje obowiązki, chociaż nie obyło się to bez ogromnych nacisków polityków walczących w tym czasie o władzę w Polsce. Artykuł wprowadza czytelnika w szczegóły wydarzeń poprzedzających zamach majowy, ukazując spór toczący się pomiędzy marszałkiem Józefem Piłsudskim a wyższymi oficerami i generałami, którzy nie chcieli się podporządkować jego woli. Autor omawia wydarzenia w układzie chronologicznym, wychodząc od listopadowej (1925) nominacji gen. S. Majewskiego na ministra spraw wojskowych, aż do represji piłsudczyków wobec przedstawicieli władz obalonego rządu.