Koniec przywilejów. Nowa fala emigracji kubańskiej do Stanów Zjednoczonych

W 2014 roku doszło do zapoczątkowania ocieplania relacji pomiędzy Waszyngtonem a Hawaną. W kolejnym roku otwarto amerykańską Ambasadę na Kubie i po 70 latach nieobecności pojawił się tam z wizytą amerykański sekretarz stanu. Zmiany w polityce zagranicznej obu państw zaowocowały wzmożoną migracją Kubańczyków do USA. Począwszy od zapowiedzi o normalizacji stosunków w 2014 roku, zaczęła narastać liczba Kubańczyków obawiających się, że USA zmienią swą dotychczasową politykę przywilejów wobec kubańskich uchodźców. Administracja amerykańska próbując uniknąć kolejnego exodusu z wyspy zapewniała wówczas, że zmian w polityce imigracyjnej nie będzie. W styczniu 2017 roku prezydent Obama ogłosił, że USA kładą kres polityce wet foot, dry foot, która oznaczała dotąd, że Kubańczyk zatrzymany na morzu był zawracany na wyspę, a ten któremu udało się stopą dotknąć amerykańskiego brzegu otrzymywał prawo pobytu w USA. W prezentowanym artykule poruszone zostały problemy współczesnej fali uchodźczej z Kuby do USA wpisane w kontekst historyczny.

In 2014 presidents Barack Obama and Raul Castro declared changes in mutual relations between the USA and Cuba. The following year American Embassy in Havana was opened and for the first time for 70 years American Secretary of State visited the island. At the same time the number of Cubans fleeing to the United States started to grow. Cubans were afraid that their privileged status under American immigration law could soon disappear. American administration declared no changes in the United States policy toward Cuban refugees, probably because it was afraid of starting a stampede. In January 2017, however, president Barack Obama declared the end of “the wet foot, dry foot policy” that granted refugee status to each Cuban who reached US shores. Cubans intercepted at sea were returned to Cuba. The article shows contemporary situation of Cuban refugees fleeing the island as well as the historic background of the problem