Niepłodność i możliwości jej przezwyciężenia z perspektywy bioetyki katolickiej

Niepłodność staje się coraz większym problemem związków małżeńskich. W jednakowym stopniu dotyczy ona mężczyzn i kobiet. Mając na uwadze wartość płodności i rodzicielstwa (w wymiarze indywidualnym, społecznym i eklezjalnym), z pomocą bezdzietnym małżeństwom stara się przyjść medycyna. Korzysta ona z dwóch skrajnie różnych metod. Z jednej strony są to metody sztucznej prokreacji. Z drugiej strony są to metody naturalne. W licznych dokumentach Magisterium Kościoła odrzuca metody sztuczne jako godzące w godność dziecka i jego rodziców, a nierzadko także niosące ze sobą duże zagrożenie dla zdrowia dziecka i jego matki. Jednocześnie bioetyka katolicka odnosi się z szacunkiem do metod medycznych leczących stany chorobowe utrudniające poczęcie i urodzenie dziecka. Warunkiem jest uszanowanie naturalnego aktu prokreacyjnego w łonie małżeństwa.

Infertility has become more frequent problem of the married couples. Equally it affects both men and women. Taking into consideration the value of fertility and parenthood (in various dimensions: individual, social and ecclesial) the medicine attempts to come with necessary help to childless couples. It uses two extremely different methods. On one hand there are methods of artificial procreation. On the other hand there are natural methods of procreation. In numerous documents the Magisterium of the Church rejects the artificial methods as discriminatory against the rights and dignity of the child and the parents, and often carrying an enormous danger to the health of the child and the mother. At the same time Catholic bioethics accepts and approves the medical methods healing the diseases, which are the obstacles in conceiving and delivering a child. The condition is to respect the natural act of procreation within the married couple.