Międzynarodowe organizacje gospodarcze wobec kryzysu finansowego – na przykładzie MFW

W ostatnich trzydziestu latach rośnie rola i znaczenie globalnych i regionalnych organizacji gospodarczych. Nadają one ton i kierunek nie tylko przemianom ekonomicznym, ale i politycz-nym, społecznym i kulturowym we współczesnym świecie. Wpływają na kondycję ekonomiczną państw i regionów. Przynależność do tych organizacji uwiarygodnia, nobilituje i włącza kraje do światowego systemu gospodarczego. Dla krajów biedniejszych lub pogrążonych w kryzysie wiąże się ona z możliwością uzyskania zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy finansowej, uzależnionej jednak od spełnienia przez kredytobiorcę konkretnych warunków. Zakres warunkowości udzielanej pomocy systematycznie zwiększa się – np. w przypadku MFW od 2 do 3 warunków w latach osiem-dziesiątych, do co najmniej ponad dwudziestu na początku XXI wieku, co coraz częściej wywołuje zarzuty przekroczenia przez MFW statutowych kompetencji i ograniczania suwerenności gospodarczej państw. MFW określa się wręcz jako ponadnarodowy organ sprawujący bezpośrednią kontrolę nad budżetami i polityką gospodarczą krajów zadłużonych, zmuszający je, poprzez uzależnienie kredytowe, do określonych zachowań. W obliczu kryzysu finansowego zapoczątkowanego w 2007 r. coraz głośniej słychać krytyczne opinie na temat działalności międzynarodowych organizacji gospodarczych. Zarzu-ca się im, że są zdominowane przez najsilniejsze państwa i reprezentują interesy pochodzącego z nich kapitału. Oskarża się je o to, że nie tylko nie rozwiązują istniejących problemów gospodar-czych, ale wręcz generują nowe. Celem podjętych badań jest analiza działań wobec ostatniego kryzysu finansowego międzynarodowych organizacji gospodarczych na przykładzie MFW.

In the last thirty years, the role and importance of global and regional economic organiza-tions has been increasing. They give tone and direction of changes, not only economic but also political, social and cultural in the modern world. They affect the economic condition of countries and regions. The membership of these organizations adds credibility, ennobles and includes coun-tries in the global economic system. For poorer countries, or the once immersed in a crisis, it involves the possibility of obtaining the return or not returnable financial assistance, however, de-pendent on the fulfillment of specific conditions by the borrower. The scope of conditionality of aid has been increasing steadily – eg. in the case of the IMF from 2 to 3 terms in the eighties, to at least more than twenty in the early twenty-first century, which more and more often causes com-plaints about exceeding the IMF's statutory powers and limiting the economic sovereignty of states. The IMF is even defined as a supranational authority to exercise direct control over budgets and economic policies of indebted countries, forcing them, by making the credit, to certain behav-iors. In the face of the financial crisis which started in 2007, you can hear loud critical opinions on the activities of international economic organizations. It is alleged to them that they are dominated by the strongest of the states and represent the interests of capital derived from them. The aim of this study is to analyze, on the example of the IMF, the action taken by the international economic organizations to the recent financial crisis.