Europejski kryzys migracyjny - włoskie studium przypadku

Włochy to państwo, w którym historia emigracji jest dłuższa od historii imigracji. W 1976 roku przypływ ludności z Azji, Afryki i Europy Wschodniej do tego kraju zrównoważył odpływ ludności włoskiej i od tego czasu zjawisko imigracji zyskiwało we Włoszech na znaczeniu. Artykuł prezentuje zatem proces kształtowania włoskiej polityki imigracyjnej, problemy związane z nazewnictwem migrujących cudzoziemców oraz obecną sytuację imigrantów i uchodźców we Włoszech. Autorzy starają się odpowiedzieć na pytanie, czy obecność „obcych” w tym kraju może być traktowana jako zagrożenie dla bezpieczeństwa społecznego państwa.

Italy is a country, where history of emigration is longer than history of immigration. In 1976 influx of people from Asia, Africa and Eastern Europe to that country equilibrated the exodus of Italians, and from that time the phenomenon of immigration has been gaining in importance. Therefore, the article presents process of shaping Italian immigration policy, problems related to naming migrating foreigners, and current situation of immigrants and refugees in Italy (especially towards the migration of people from the Arab countries, afflicted with the so-called Arab Spring). Eventually, the authors try to answer the question, whether the presence of „strangers” in that country can be regarded as a threat to social security of the country.